| Bianka napisał/a: |
| Choć ostnio niektórzy fizycy skłaniają się ku teorii, że poza wszechświatem nie ma nic. Do bani z takimi teoriami. |
| andy napisał/a: |
| Ano jak się nauczymy budować mosty Einsteina-Rosena |
Jak dla mnie, to są odrębne byty, które zapełniają wszechświat, a nie personifikacja abstrakcyjnego zła czy dobra. Już to chyba gdzieś pisałam (jakieś deja vu mnie ostatnio prześladuje 
), że bardzo podoba mi się wykładnia Tolkiena na ten temat, zawarta w "Silmarillionie": Ainurowie istnieją, ale postać przybierają jak szatę wierzchnią, żeby Dzieci Iluvatara nie przeraziły się, widząc ich w rzeczywistej "postaci". Dlatego my też malujemy anioły ze skrzydłami, jako symbolem lekkości, ulotności, pewnej niedostępności. A co do demonów, to dla mnie istoty, które nie potrafią się pogodzić z tym, że jednak się pomyliły, i szamocą się w tej złości, usiłując szkodzić komu się da.
| Regissa napisał/a: |
| W każdym razie wierzę w istnienie bytów duchowych, bo bez nich wszechświat byłby po prostu niekompletny |
stąd "skrzydlate" wyobrażenie anioła, oraz ich praktyczna własność - wszakże ważna dla boskich posłańców. Demony vel diabły to przeciwieństwo do aniołów. Uosobienie braku cnoty, rozpusty, wszelkich negatywnych cech. Muszą być ohydne, aby ludzie się ich bali i brali na poważniej. Dodatkowo buntownicy i demagodzy, walczący o biedne ziemskie duszyczki.