Zaginiona Biblioteka

Twórczość - Nasze wiersze

MrSpellu - 2008-12-08, 23:40
: Temat postu: Nasze wiersze
Nie widzę tu tematu, gdzie każdy mógłby wkleić swój wiersz. Jako, że to poniżej, to mój pierwszy wiersz od ponad roku i przy tym nie zanosi się, bym napisał w najbliższej przyszłości coś jeszcze (no chyba, że mi się odblokuje awersja do pisania poezji), to postanowiłem założyć temat gdzie każdy może taki wiersz sobie wkleić. Nie widzę potrzeby bym tworzył nowy wątek tylko dla siebie.

Jesienna depresja

W tej gęstej mgle poranka, jesiennym chłodzie
Lub wieczorem, przy krwawym słońca zachodzie
Gdy spałaś tak słodko przy mnie, niewinnie
Delikatna, ciepła, miła, jak aksamit

Smakując tak chętne, karminowe usta
Pieszcząc złote refleksy, tych rudych loków
Wielbiąc drobne piegi, szafirowe oczy
Kochając ciało, skórę mokrą od potu

Czesząc myśli nieuczesane, tandetne
Tak boję się przyszłości niezapisanej
W gwiazdach, na kartach przeklętego tarota

Oddycham powoli, w puchowej pościeli
Jej szelest szepcze mi do ucha, pora spać
Gaśnie zdmuchnięty, egzaltowany płomień

Na nocnej szafce valium stoi, snu przyjaciel
Kusi, śpiewa, mruczy do ucha kołysankę:
Złote liście na łóżko spadną, deszcz zapłacze
pora spać mój miły, pożegnaj kochankę


***

Dla porównania, wklejam coś sprzed roku.
Nawet był komentarz odautorski XD

Sielanka, czyli moje delirium

Czasami myślę o góry stoku
Którą zwiedziłem w ubiegłym roku
O kwiatach białych, zielonej trawie
O słońcu ciepłym, jesiennym prawie
Pamięci oczyma strumień rwący
Widzę - a jakże! - w mej jaźni drżący

Na łące stokrotki pachną słońcem
Tak jak zwykle popołudnia końcem
Malutka sarenka gryzie korę
Czmychnął w trawie zając całkiem w porę
By lis go nie dopadł na polanie
Obrazek ten, kreślę na kolanie

Jest to już motyw wręcz oniryczny
W polskiej poezji - prehistoryczny

Kurwa.


***

Utwór powstał pod wpływem alkoholu.
Dlatego uważam, że jest dobry.
A jak nie jest, no to trudno.
Selianner - 2008-12-14, 22:32
:
dawno nikt nie pisał w tym temacie ale skoro jest to może dodam coś od siebie.
zwykle piszę pod muzykę ogólnie rzecz biorąc poezję śpiewaną lub wiersze białe, a to jest taka luźna propozycja:

~~

Czy powiedzieć możesz
że znasz dobrze owoc ten
nie znając smaku jego
zapach tylko...

Ty będąc nim
najsłodszym zapachem
z najpiękniejszych krain
nie dałeś skosztować słodyczy
późniejszego oczarowania
cudnego bólu rozstania
i euforycznej tęsknoty za kolejnym spotkaniem

Kazałeś mi być Ewą
kazałeś wybrać
pokazałeś owoc
prostą do niego drogą powiodłeś mnie
a gdy go zobaczyłam
łza ukradkiem spłynęła po policzku
i już wyciągałam rękę

I palcami dotykałam
cudnego owocu
już tak bliska poznania smaku jego byłam
lecz

"Ja nie jestem Ewą"
i rękę cofnęłam...

Nie powiem już
że znam ten owoc
nie znając smaku jego
zapach tylko...

Nie chcę go znać.

~~
Aexalven - 2008-12-14, 22:38
:
Odnosze wrażenie, że ten wiersz napisany w jednej linijce czytałoby się tak samo, nie lubię na siłę takiego formatowania.
Selianner - 2008-12-14, 22:55
:
zależy od interpretacji, to akurat wykonywane było przy akompaniamencie gitary akustycznej i bardzo fajnie wyszło.
czarna zmora - 2008-12-16, 23:38
:
"Sielanka, czyli moje delirium" - bardzo mi się spodobał :-> brawo ;)
hym ja chyba wierszy pisać nie potrafię :-o no ale coś tam kiedyś nabazgrałam^^:

Zbroja

Lśni w słońcu złota i rdzawa
nieco zniszczona zbroja starawa

dumnie się pręży na ciele rycerza
do odbioru ciosu zacięcie przymierza

czeka w milczeniu na jedno zdarzenie
pan co ją nosi zaś na uderzenie

I tak oboje stoją zawzięcie
aż wróg wykona śmiertelne cięcie

I w końcu nastaje czekana chwila
zbroja poległa, pana nie obroniła

morał jest krótki i jednoraki
nie trzeba zbroi by ustrzec się draki

(yhym tematyka wiersza tak bo hym mam lekkiego bzika na punkcie rycerstwa :mrgreen:
)

"Ojcze gdzie jesteś?"

Budzisz się, krzyczysz!
wołasz pokornie!
płaczesz i wodzisz oczami nie spokojnie
ojcze gdzie jesteś?!
czy słyszysz mnie jeszcze?
nie, już nie odpowiadasz
nie ma Cie w tym mieście,

Budzisz się, szukasz
myślisz nareszcie!
pomyłka to nie on
Ojcze gdzie jesteś?
wciąż czekasz i wołasz,
gdy będzie znów w mieście,

Budzisz się, myślisz,
tęsknisz niezmiernie
Ojcze gdzie jesteś?
nie czekasz daremnie
i czekać tak będziesz
aż zjawi się w mieście.

Nie budzisz się, nie wołasz
nie pytasz już wreszcie
Ojcze gdzie jesteś?
nie krzykniesz nareszcie!
nie zatęsknisz już niezmiernie,
Tak! to prawda czekałeś daremnie...

( a ten napisany został na konkurs heh nie chwaląc się został wyróżniony chodź pisany w ok.15 min :mrgreen: )
Saika - 2009-01-16, 21:31
:
W cieniu Twych katedr
Ja, atom z twego Tronu
Oślepłem
Światłością altruizmu
Nie pozwalającą obracać się
Mrocznym materiom mej duszy
W pierwotnym chaosie
Mrocznego Ładu
Poznać naprawdę
Być jego częścią
Ja
Bóg dla siebie

(Bardziej wieloznaczne, niż się wydaje. I wcale nie satanistyczne)
Tefros - 2009-06-25, 14:31
:
:P


Zgiełk mrozu

Śniegiem okryte piramidy, gniew
Roztop, zwichrzonych siwych drzew
Rozrywanie, ich anielskiej pokrywy
Szaromglisty jeszcze lód żywy

Rozpad bieli cząstek, dezorganizacja
Chłodu atomów, upojnych drzazg
Ukojenie świadomości czy mutacja
Między drżącymi palami i trzask

Gałęzi uleciał duch, cierń szelestu
Mróz przyzywa, ostatniego tchnienia
Błysk. Na istnym, taniec, przyziemiu
Tam bitwa, bez narodzenia

Tu ziemia, od ziąbu i kry wzruszona
Przetacza się strumieniami arena
Odbitych świateł i pyłu, iluzja
Bytu i piękna, transfuzja wrodzona.


wiosna

Naiwne, subiektywne oddechy
Spośród pyłu ziemi, wydarte
Wspólne powietrze, błękitu
Rani zwierciadła oczu powłokę

Wysnuta zieleń, ze snu
Okrywa, obezwładnia umysł
Strefę krwi i jaźni odpieczętowując
Komplikacja zdarzeń przyszłych.

Jak sęp, krążący cień
Na sercu zaciemniony punkt
Spowita mych jezior woda
W gwiezdnym odbiciu nieba

I czas nadejdzie blasku
Rozświetlonych dróg szept
Bądź piorun w grzmot
Bądź w krzyku wicher.


Zapadnięty mur...

Zapadnięty mur, ponad stal irracjonalnych snów
Niszczejący płot, chęci smagań żywych serc
Ukołysany spokój, nade grody moich bić
Ruiny zamków, oczy pełne pyłu, wiatr

Przekracza blask, świątynia niebieskiego światła
Przejmuje ster, bladokrwisty deszcz
Wyznacza cel, na horyzoncie drzew
Potok, jak dziś, przelewa rwącą dzicz

Pajęczyna metalicznych uderzeń, sieć drapieżna
Rozczłonkowuje strach, badając żar poza jawą
Chwile wyrwane spod cienia, diaboliczny zew
Rozświetlająca noc, rozświetlające spojrzenie.
Saika - 2009-06-25, 14:53
:
Podoba mi się! Ma klimat...
Tefros - 2009-06-25, 15:03
:
Ale który :P ?

***
tantal.blog.pl
Saika - 2009-06-25, 15:23
:
Wszystkie, a najbardziej "Zgiełk mrozu"
MrSpellu - 2009-06-25, 17:52
:
Tefros, bardzo ładnie bawisz się słowem. Szczerze mi się podoba, zwłaszcza wiosna. Wiem, że to świadomy zabieg artystyczny ale unikaj słów typu dezorganizacja, irracjonalne, odpieczętowując. I nie chodzi o to, że są trudne czy zgrzytliwie brzmią tylko są po prostu długie ;) Przy czytaniu rozbijają rytm. A tak to ładnie :)
Tanit - 2009-06-26, 08:37
:
A mnie najbardziej odpowiada 'Zapadnięty mur' :mrgreen:
Przyjemnie się czyta Twoje wiersze, są takie... uspokajające ^^
You Know My Name - 2009-07-12, 09:29
:
Moje pierwsze wiosenne haiku

Łabądek
Garstka burych piór
Niedojrzała zapowiedź bieli
Saika - 2009-07-31, 12:54
:
Ciekawe haiku, bardzo mi się podoba. Co ludzie mają do łabędzi? ;)

Smutek jak łabędź śpiewa
Kiedy umiera
Bijąc skrzydłami
O rozmokłą ziemię

Przypomniałeś, że kiedyś napisałam coś takiego! :-)
Ł - 2009-08-03, 05:46
:
Saika napisał/a:
Ciekawe haiku, bardzo mi się podoba. Co ludzie mają do łabędzi? ;)

Smutek jak łabędź śpiewa
Kiedy umiera
Bijąc skrzydłami
O rozmokłą ziemię

Przypomniałeś, że kiedyś napisałam coś takiego! :-)

Łoł toż to GOTYCKI WIERSZ. STRZEŻ SIĘ STRZEŻ.
You Know My Name - 2009-08-03, 06:57
:
drugie haiku, sporo słabsze ale jest.

Wiersz
Niepokój duszy
Wiatr rozwiewa skrawki myśli

Zedytowałem, bo przeca dusza bardziej od umysłu tu pasuje.
Saika - 2009-08-04, 21:25
:
<szok>
Łaku... trudno mi w to uwierzyć, ale... czyżby to był komplement??? :-)
Mag_Droon, nie wiem, dlaczego uznajesz drugie haiku za słabsze... To najoryginalniejsza i najlepsza definicja wiersza, jaką zdażylo mi się przeczytać.
Saika - 2009-08-07, 22:12
:
Krew
Widzę krew na pustych ulicach
Z wysokich okien patrzę oczyma wisielca
Na pustą drogę, którą dziś podążam
Światło w tunelu, które czasem widzę

Deszcz
Bębni pieśń pogrzebową dla marzeń
Odbijając się od szyb mego lęku
Opadając na bruk desperacji
Ze świstem bicza podobnym do jęku

Tlen
Wciąż zatyka mi płuca i dusi
Każe znów wymiotować powietrzem
Choć przecież trup oddychać chce
Ale widać jeszcze trochę musi

Więc
Bardzo powoli nożem sznur przecinam
Z którego ostrza księżyc patrzy srogo
Przebijam papierowe sklepienie
Idę wreszcie swoją własną drogą

Jestem wredna! 8)
Niliann - 2009-09-27, 11:04
:
Więcej haiku proszę! :D
S.A.L.U.T.O - 2009-09-27, 12:33
:
Wiersze ciężki temat, ale pisze teksty pokaże tutaj mój najlepszy.
Tylko że bez podkładu muzycznego to może być lipa, musiałbym wrucic jakiś bicik do tego żeby była pełna gama.
Ale co mi tam jedziemy z tematem:

Jak zarobić bez podejżenia , nie stać się ofiarom losu?
Zjednoczyć siły w poszukiwaniu sztosu, mieć duży plus u miejscowych bossów , numer jeden to dobro rodzinne , klima to słowo jest moim hymnem, związek z dymem ma dużą zawartość mała smarka i jej zawartość.
Raapowe grupy olające lekcje mają własną sekcję i punkt widzenia to się liczy dla Mnie i dla mienia.

http://w32.wrzuta.pl/audio/8oKLAGeUJci/bit
i naprzykład ten bicik do tego zajebiscie pasuje.
Koniecznie sprawdź to!

Elo
You Know My Name - 2009-10-08, 09:05
:
Kolejne haiku. Tym razem pod wpływem op-ka Zbierzchowskiego z Nowe idzie.

Popiół
Antynomia życia
Wody płodowe feniksa
Brzuzka - 2009-10-25, 17:24
:
Ja pisze co prawda piosenki dla zespołu grającego Rock ale też coś wrzucę:)

STRATA
Docenisz jeśli stracisz,
stracisz jeśli nie docenisz,
może zobaczysz kiedyś,
własny cień,
bo po każdej nocy wstaje dzień
zaciera smutki jutra
które nadejdzie dziś

Ref
Musimy stracić tych
których kochamy
inaczej wartości ich
nie poznamy
Poruszone serce, mokre oczy
mimo smutku dodają sił!

Ból i samotność jest
jak ćma we mgle
szuka promieni ciepła
lecz znajduje czerń
Strata i gorycz, smutek i żal
uczucia trudne gdy jesteś sam

Myśli najgorsze w głowie masz
zgryzota duszy pojawia się
przestajesz wierzyć w to co znasz
Bóg opuszcza chyba cię?

Czy może istnieć strata z zyskiem?
Czy może życie stratą czasu jest?
Czy ktoś się przekona po twojej śmierci
o twej wartości, którą masz?
You Know My Name - 2009-11-10, 08:47
:
Kolejne jesienne haiku:

Jedna chwila
Dwie pary oczu
Trzy osamotnione łzy rzeczywistości
Max Werner - 2010-01-25, 18:32
:
WPIEKŁOZSTĄPIENIE


Już nie jestem Istotą,
jestem ledwie jej cieniem,
już nie pełnym obrazem,
raczej mglistym zwidzeniem.
Ledwie mętnym zarysem,
co jak tafla się marszczy,
wyziębionym popiołem
rozgniecionym w garści.

Już nie jestem człowiekiem,
raczej wrakiem człowieka,
pustką w próżni wszechwielkiej,
nikt już na mnie nie czeka.
Nie ma pytań ni krzyku,
szczypta strachu być może,
rezygnacja, klęska
i piekielne zorze.

Łuna ognia, smród fałszu,
obietnica tortury.
Haki, gwoździe, kajdany,
łańcuchy i sznury.
Co mój zewłok spętają,
opętają i ścisną,
resztki światła, mocy
i nadziei wycisną,

które skapną do czary,
gdzieś w czeluściach otchłani.
Tam je Mroczni wypiją,
zliżą z gralla zachłannie.
I upiją się nimi.
Potem zaś będą tańczyć.
A gdy ocknę się wreszcie,
przyjdą do mnie po więcej.

A ja dam im skwapliwie,
niby cóż mógłbym zrobić,
przekłuty porażką
i rogami z ciemności?
Już nie jestem Istotą,
jestem tylko jej cieniem,
a to jest mój Czas Końca,
moje Wpiekłozstąpienie.


10.7.2006



(Wersja obecna została nieznacznie poprawiona, wersja pierwotna ukazała się ongiś na łamach forum Fantastyka I Rzeczywistość)
Max Werner - 2010-02-18, 22:00
:
ZMYŚLONA PIEŚŃ RYCERSKA.


Na tych polach za strumieniem
Gdzie książęce kończą się włości
Tam gdzie lecą kruki wrony
Dzikie psy obgryzają kości


Była bitwa tu od świtu
Aż do zmierzchu krew się lała
Ani jedna dusza w ciele
Na tym polu nie ostała


Na tym wzgórzu jest mogiła
A w niej skryta tajemnica
W tej mogile leży rycerz
Przy nim dziewka bladolica

O tą dziewkę bitwa była
O tą dziewką armia się biła
Z jej imieniem dzielny rycerz
Na swych ustach oddał życie

Dziewka też rycerza kochała
Gdy on zginął życie sobie odebrała
Teraz na wieki razem są już
Połączyły ich miłość i grób
You Know My Name - 2010-02-19, 11:07
:
EPILOG DO PIEŚNI RYCERSKIEJ
[dzięki Max za wdzięczny temat]
Na tych polach za strumieniem
Gdzie książęce kończą sie włości
Sprytni już garną się żebracy
By obierać z kosztowności
Trupy panów i rycerzy
Korzystając ze sposobności
Odzierają bez litości rzeź tą
Z marnych resztek jej wzniosłości
Nawet padłą wkoło czeladź
Potraktują jak przystało
Z hienom znaną zajadłością
Gdy z pancerzy już wydłubią
Okrwawiające je wciąż mięso
Pójdą dalej głośno chwaląc
Możnych bezrozumne męstwo
Bo choć etos i idee
Wielce w pieśniach są sławione
Zawsze potem sfruną sępy
By zamienić śmierć w mamonę

Ech, wiem że rymy marne a rytm zgubiony, ale musiałem. Wiecie sami.
Max Werner - 2010-02-20, 02:27
:
Stary, zajebiste! :-) Ostatnie cztery wersy wbiły mnie poprostu w glebe ! Super dzięki za kontynuacje //piwo
BitterSweet - 2010-02-21, 11:13
:
Max Werner napisał/a:
Połączyły ich miłość i grób


nie wiem czemu ale przeczytałam to na początku jako połączył ich miłości grób. i jakoś tak mi się bardziej spodobało. ;p poza tym bardzo mi się podoba.
podobnie jak kontynuacja Maga. I rzeczywiscie cztery ostatnie wersy bomba.
aż mi narobiliscie tymi klimatami ochoty na słuchanie Guseł Lao Che.
piekna robota chłopcy.

Had you not with your hand waved

Had you not looked at me

Had you not sat by me

Had you not for a talk craved



But alas! you made me to notice the new

Your eyes on mine fell

So I could on their beauty dwell

You made me to fall in love with you



I feel the pain every day

My love is in disguise:

Eyes are happy, but the heart cries

Every day when I at you look may



And now there's two of me in me:

One blissful you my soul as a friend hired

Second suffering only watching the desired

and there's no way out for me

But to wait.

Co prawda po angielsku, ale to prosty angielski. :)) (inspiracja XVI/XVII-wiecznymi poetami angielskimi)
I jeszcze takie małe coś:

"Oczyszczenie"

Odpuszczam sobie przeszłość

żyłami

strumieniami

niechaj spłyną historie

zwierzenia

marzenia

niechaj zbledną

Przeprowadzam Oczyszczenie

niechaj da mi życia

tchnienie

uwielbienie

posiąść chcę
krzysz-pan - 2010-03-29, 21:20
: Temat postu: wiersz po
umarłem po cichu
nocy poprzedniej
dziś wiersz piszę z pomocą
z dawnych lat znajomego
taki tam - poecina marny
na tyle głupi że własnych
słów od moich
odróżnić nie umie
MrSpellu - 2010-05-06, 10:05
:
Umilkł skrzek leśnej sójki,
Gdzieś zgasł świecy blask.
Zapłakały ciężkie chmury,
Uroniły gorzkie łzy.

Grzmi niebo,
Drży ziemia.
Serce drży,
Dusza grzmi.

Chłód ściska serce,
Smutek rwie duszę.
Po iskrze życia.

krzysz-pan - 2010-05-09, 18:53
:
mówię sobie
paskudny nastrój
to od pogody i niskiego
ciśnienia
tyle że one
zmienne są
i nietrwałe
a marny nastrój
zgoła już zakamieniały
Saika - 2010-05-12, 11:22
:
Sorry za szczerość... Ale to grafomania...

Podrzucę coś, co może wiele lepsze nie jest, ale:

A teraz daj mi się napić
Dudni krew w twych tętnicach
Bo mnie już nie ma
Słowo
Nóż
Krew
I szklane oczy na koniec
Szkoda
Wszak mogło być pięknie
Max Werner - 2010-05-12, 11:56
:
Saika napisał/a:
Sorry za szczerość... Ale to grafomania...


Sorry za szczerość... Ale to Twoje też...
Saika - 2010-05-12, 12:39
:
Przynajmniej wszystko jasne. :-)
Max Werner - 2010-05-12, 15:35
:
Saika napisał/a:
Przynajmniej wszystko jasne. :-)


Zaręczam, że krzysz-pan to nie ja :P
MrSpellu - 2010-05-12, 18:59
:
Saika napisał/a:
Sorry za szczerość... Ale to grafomania...

Aż się boję zapytać o mój.
Saika - 2010-05-12, 19:01
:
Jak wyżej. Z całym szaconkiem, ale wiersz krzysz-pana, choć tematycznie oklepany, jest lepszy. Nie mówię z restą, że mój jest jakiś szczególny. Stać Was na więcej. Więcej, niż mnie.
MrSpellu - 2010-05-12, 19:10
:
Saika napisał/a:
choć tematycznie oklepany, jest lepszy

A mogę wiedzieć jakie obierasz kryterium? Jest lepszy pod względem konstrukcji, tematyki, czy zwyczajnie bardziej trafia w Twoje literackie gusta?
Saika - 2010-05-12, 19:14
:
To tylko moje subiektywne odczucie, nie bierz tego do siebie i nie przejmuj się.
Twój to taki... właściwie trudno mi to zdefiniować...
Co to jest? O czym ma być?
Wiersz krzysz-pana jest jakiś bardziej klarowny...
Ale może to ja tępa jestem...
A co do formy-tu się nie wypowiem. Nie znam się na tym.
Choć sama czasami zadaję gałt swojej naturze i bawię się formą-nie wzniosłam się na wyżyny Dreama w tym względzie (ale On jest fanem proga i moim muzycznym guru).
MrSpellu - 2010-05-12, 19:27
:
Saika napisał/a:
To tylko moje subiektywne odczucie, nie bierz tego do siebie i nie przejmuj się.

Nie biorę do siebie :) Tylko używając słowa "grafomania" trzeba umieć go obronić. Najlepiej posiadając jakąś wiedzę w temacie ;)

Saika napisał/a:
Twój to taki... właściwie trudno mi to zdefiniować...
Co to jest? O czym ma być?

Na moje oko jest to wiersz opisujący smutek po kimś.

Saika napisał/a:
A co do formy-tu się nie wypowiem. Nie znam się na tym.

Na moje oko jest to rodzaj wiersza wolnego, w którym jako ciekawostka występują rymy wewnętrzne oraz semantyczne, i nie tylko. Słowem; jest jakiś konstrukcyjny koncept :)
Saika - 2010-05-12, 19:33
:
Ja sama napisał/a:
Ale może to ja tępa jestem...


Cofam te słowa. Na pewno jestem tępa. W każdym razie jeśli chodzi o poezję.

Tak czy owak-wybroniłeś się, Spellu.
Dłoń ściskam i cofam oskarżenie o grafomanię.

Ale nadal wiersz mi sie nie podoba. 8)
Beata - 2010-05-12, 19:35
:
Akurat wiersz Spella (sorry, Mistera Spella ;) ) jest bardzo jasny, klarowny czy jak tam chcesz go nazwać. Dokładnie wiadomo, o czym jest, a zmienny rytm strof obrazuje emocje autora, szok, gniew, niechcenie (albo niemożność) pogodzenia się z sytuacją, zaakceptowania nieodwracalnego. W ogóle druga strofa jest ciekawa, z tymi powtórzeniami - masz jak na dłoni jedność człowieka i natury. A ostatnia strofa to prawie haiku (jakby tam było np. "rozrywa" zamiast "rwie" to formalnie byłaby).
MrSpellu - 2010-05-12, 19:44
:
Beata napisał/a:
jakby tam było np. "rozrywa" zamiast "rwie" to formalnie byłaby

W oryginale było właśnie rozrywa, ale zmieniłem na rwie, by zachować zgodność z drugą strofą: drży, grzmi, rwie. Forma haiku chyba sugerowałaby wyciszenie, akceptację. A raczej nie o to mi chodziło.
Max Werner - 2010-05-13, 10:57
:
"Wyszeptane do Jej ucha."

Są takie dwie chwile, w których nic się nie liczy.
Te dwie chwile łączą ze sobą dwa szczyty.
Pierwszy szczyt - gdy na Rysy się wspiąłem.
Drugi... O drugim tylko Tobie opowiem...

MrSpellu - 2010-05-21, 08:47
:
Kim jest ten starzec, człowiek przy straganie?
On był tam zawsze, dziadek i... kawaler?
Jest on sam przecież, całkiem tak realny.
Sam ten pan żyje, wierzcie mi, powiadam.

Nikogo kto utuli,
Niczego czym otuli,
te zziębnięte dłonie
i gardło schrypnięte.

Ból tłumi myśli
Myśli mieszają zmysły
Gdzie kwiaty zwiędły.

Beata - 2010-05-22, 18:00
:
Zobaczyłam tego starca, jak zachęca kupujących. Starego, zgarbionego człowieka, zawsze handlującego w dni targowe, zawsze samego. Nie wiadomo, gdzie mieszka, czy w ogóle ma mieszkanie, czy ma do kogo usta otworzyć na co dzień. Handlującego byle czym, czasem kwiatami z ogródka, czasem jakąś starzyzną. Często będącego obiektem kpin, a czasem cichego współczucia. Cichego - bo jawne współczucie i bezpośrednią chęć pomocy odbiera jako litość i unosi się honorem - często przesadnie (z naszego punktu widzenia) reagując. Taki stały element na rynku, część lokalnego kolorytu. A jednocześnie ktoś, o kim po wyjściu z targowiska natychmiast zapominamy. A on zostaje sam ze sobą.

A technicznie: w trzecim wersie zamiast "jest on" napisałabym "on jest" ze względu na rytm. W drugiej strofie brakuje mi dwóch przecinków, po "nikogo" i "niczego". W trzeciej - zastanawiam się nad słowem "gdzie". Może lepsze byłoby "gdy"? Niby jest bardziej dosłowne, ale... sama nie wiem.

I faktycznie, masz rację - haiku na końcu daje ten element pogodzenia się z rzeczywistością, akceptację. Jakiś taki stoicyzm przegranego, starego, samotnego człowieka.
MrSpellu - 2010-05-22, 18:09
:
Beata napisał/a:
A technicznie: w trzecim wersie zamiast "jest on" napisałabym "on jest" ze względu na rytm.

Kim jest ten
On był tam
Jest on sam
Sam ten pan

;)

Beata napisał/a:
W drugiej strofie brakuje mi dwóch przecinków, po "nikogo" i "niczego".


Zależało mi na braku pauzy.

Beata napisał/a:
W trzeciej - zastanawiam się nad słowem "gdzie". Może lepsze byłoby "gdy"? Niby jest bardziej dosłowne, ale... sama nie wiem.

Ale chodzi mi o miejsce, a nie czas :)

Slicznie dziękuję za merytoryczne uwagi. Co do haiku, to był eksperyment. I też właśnie odnoszę wrażanie, że ta forma bardziej skłania ku refleksji niż buntowi. Ale to jest chyba cecha haiku?
Beata - 2010-05-22, 19:17
:
MrSpellu napisał/a:
Beata napisał/a:
A technicznie: w trzecim wersie zamiast "jest on" napisałabym "on jest" ze względu na rytm.

Kim jest ten
On był tam
Jest on sam
Sam ten pan

;)

Ach, że w pionie też? BTW, jak się nazywa taki utwór, który można odczytać w pionie (jak ten list z ostrzeżeniem w "Szatanie z VII klasy")? Przy okazji, naprowadziłeś mnie na nowy trop (ciekawe, czy czasem nie jestem teraz jak moja pani polonistka, która zawsze wiedziała, co poeta miał na myśli ;) ) - ten starzec z wiersza jest kimkolwiek. To może być każdy z nas. Może niekoniecznie w sensie zawodu wykonywanego, ale w sensie samotnego życia, z pewnością.

MrSpellu napisał/a:
Beata napisał/a:
W drugiej strofie brakuje mi dwóch przecinków, po "nikogo" i "niczego".

Zależało mi na braku pauzy.

No to jazda, spróbuj to na głos, żeby było bez pauzy. ;)

MrSpellu napisał/a:
Ale to jest chyba cecha haiku?

Nie jestem specem od haiku. Dla mnie haiku jest zapisem chwili, zatem - by je "rozkodować" - konieczny jest moment na zastanowienie. Może to stąd się bierze?
MrSpellu - 2010-05-22, 19:45
:
Beata napisał/a:
No to jazda, spróbuj to na głos, żeby było bez pauzy.


Twoje czytanie:

Nikogo <pauza> kto utuli <pauza>
Niczego <pauza> czym otuli <pauza>
te zziębnięte dłonie <pauza>
i gardło schrypnięte <stop>

Moje czytanie:

Nikogo kto utuli <pauza>
Niczego czym otuli <pauza>
te zziębnięte dłonie i gardło schrypnięte <stop>

Jest różnica w tempie, prawda?

Cytat:
Ach, że w pionie też? BTW, jak się nazywa taki utwór, który można odczytać w pionie

Oj, zmuszasz mnie do sięgnięcia po Kulawika :mrgreen: Później sprawdzę. Nie tylko chodzi o to, że w pionie. Tworzy to też oddzielną strofę, czyli jakby dwie strofy w jednej ;)

Cytat:
ten starzec z wiersza jest kimkolwiek. To może być każdy z nas. Może niekoniecznie w sensie zawodu wykonywanego, ale w sensie samotnego życia, z pewnością.

Właśnie bardziej w stronę samotności. Starzec to raczej stan umysłu. Cały czas spotyka ludzi, nawiązuje z nimi kontakt, ale nigdy z tego kontaktu nic nie wynika. Co najwyżej ktoś od niego coś kupi, on coś sprzeda i tak przez całe życie. Życie bez nikogo i dla nikogo. I teraz pytanie za sto punktów XD : Czy autor tak się czuje, czy może gdzieś to zaobserwował? Moim zdaniem to nie ma znaczenia :)

Beata napisał/a:
Nie jestem specem od haiku. Dla mnie haiku jest zapisem chwili, zatem - by je "rozkodować" - konieczny jest moment na zastanowienie. Może to stąd się bierze?

Też nie jestem specem od haiku, ale zawsze haiku kojarzyło mi się z refleksją, która jest przeciwieństwem IMO "buntu" (bardziej chodzi mi o stan ducha). Wiem za to, że podoba mi się ten koncept umieszczania haiku na końcu utworu :)
MrSpellu - 2010-05-22, 20:48
:
A gdyby dać:

zziębnięte te dłonie
i gardło schrypnięte?

xxx x xx
x xx xxx

gdzie:

xxx a = xxx a

Hmm?
MrSpellu - 2010-05-22, 20:53
:
Kim jest ten starzec, człowiek przy straganie?
On był tam zawsze, dziadek i... kawaler?
Jest on sam przecież, całkiem tak realny.
Sam ten pan żyje, wierzcie mi, powiadam.

Nikogo kto utuli,
Niczego czym otuli,
Zziębnięte te dłonie
i gardło schrypnięte.

Ból tłumi myśli
Myśli mieszają zmysły
Gdzie kwiaty zwiędły.

x x x' xx, xx x xxx?
x x x' xx, xx x xxx?
x x x' xx, xx x xxx.
x x x' xx, xx x, xxx.

xxx(a) x xxx(b),
xxx(a) x xxx(b),
xxx(c) x xx
x xx xxx(c).

x xx xx
xx xxx xx
x xx xx.

Wygląda ok :)
Beata - 2010-05-22, 20:58
:
MrSpellu napisał/a:
zziębnięte te dłonie
i gardło schrypnięte?

IMHO rytmicznie lepiej.

A z tymi przecinkami, to mnie nie przekonałeś. :P Bo misie wydajesie, że tam instynktownie człowiek deklamujący pauzę wykona. Znaczy, trzeba specjalnie walczyć, żeby ten odruch pokonać.

Zajrzyj do tego Kulawika, co? Męczy mnie ta nazwa, szczególnie że już kiedyś wiedziałam i zapomniałam. :oops:
MrSpellu - 2010-05-22, 21:41
:
Beata napisał/a:
Bo misie wydajesie, że tam instynktownie człowiek deklamujący pauzę wykona. Znaczy, trzeba specjalnie walczyć, żeby ten odruch pokonać.

A co mnie człowiek deklamujący obchodzi? Jego problem jak to zinterpretuje :P

Beata napisał/a:
Zajrzyj do tego Kulawika, co? Męczy mnie ta nazwa, szczególnie że już kiedyś wiedziałam i zapomniałam.

No zajrzę, piwo dopiję i znajdę dziada :badgrin:

@
W rozdziale poświęconym strofice nie mogę tego znaleźć. Ale wiem, że gdzieś to tam było... teraz też to mnie będzie męczyć :/
MrSpellu - 2010-05-23, 00:13
:
A po dwóch piwach:

Fotel skórzany, szafa grająca.
Książka ciekawa, róża pachnąca.
Kocisko czarne, słoneczko skwarne.
Tomiszcze ciężkie, tomiszcze stare.
Fotel skrzypiący, szafa smęcąca.
Książka smutnawa, róża raniąca.
Tulipan żółty, tulipan młody...

... dojrzały...
... w wazonie,
ale róża...

Tak sekretna i tak nęcąca,
Tak wilgotna i tak pragnąca,
Tak chętna lecz tak karcąca.

Tak słodka jak...

Gorzka nasza tajemnica,
Przyjemności grzechu słodycz.

Czytam Cię jak otwartą księgę.

Max Werner - 2010-05-24, 15:58
:
...

jak mówię, to czemu nie słuchasz
jak słucham to czemu nie mówisz
jak krzyczę dlaczego uciszasz
jak cichnę dlaczego krzyczysz

jak płonę to czemu mnie gasisz
jak konam dlaczego nie dobijasz

we mgle bezwartości
jak dzieci
Max Werner - 2010-06-20, 18:32
:
"Fraszka na złoto koboldów"

Zabiłem kobolda, taka jego mać
Miał garniec złota, nie chciał mi dać
Gdy gnoja ubiłem, taka jego mać
Zniknęła tęcza, złoto trafił szlag...

Max Werner - 2010-06-20, 18:48
:
"Fraszka na obżarstwo ogrów"

Spotkałem ogra, wredny to był typ
Ciągle by żarł i ciągle by pił
Pożarł mi zapasy i konia mi zżarł
Podłożyłem trutkę, ogra trafił szlag!

Max Werner - 2010-06-20, 19:39
:
"Fraszka na bolesne wydalanie"

Tropił mnie krasnolud, com mu diament skradł
Szedł moim śladem, nieustępliwy gad
Połknąłem diament, taka jego mać
Musiałem przepraszać, a przepraszając... srać...

Max Werner - 2010-06-20, 19:44
:
"Fraszka na diablą głupotę"

Okpiłem diabła, taka jego mać
Za moją duszę złoto musiał mi dać
Ja za złoto piję, a diabeł figę ma
Bo zimny ze mnie drań i duszy mi brak.

Max Werner - 2010-09-01, 12:34
:
"Fraszka na głupotę ogólną"

Spotkałem giganta, wielki był jak dąb
Nie grzeszył rozumem, głupi był jak głąb
Gonił mnie po lesie, chętnie by mnie zjadł
Walnął czołem w konar i jak kłoda padł.
Max Werner - 2010-10-30, 19:27
:
"Błoto i krew"

Na bitewnym polu o świtaniu cisza
Ucichł zgiełk walczących dogasają zgliszcza
Trupy pokonanych w śmiertelnym bezruchu
Tulą się czule do zwycięzców trupów

Połamane miecze i kopie skruszone
Potopione w błocie ciała wykrwawione
Wstaje zimne słońce po nocnej bitwie
Jako żywy stoję, pod niebiosa krzyczę

Po co nam to było drodzy przyjaciele
W szaleństwie skonalim, a diabeł się śmieje...

utrivv - 2010-11-16, 10:52
:
Strasznie mnie korci więc zamieszczę:
Jacek Kowalski:
Bertrana de Born pochwała wojny

Uwielbiam Wielkanocny czas,
Gdy szary zielenieje las,
Wesoły czas, gdy kwitnie kwiat,
A w lesie się odzywa ptak
I las mu odpowiada;
Na polach zaś namiotów rząd,
Proporce, co się złotem skrzą
I radość mi to sprawia,
Kiedy rycerstwo dzierży broń
I rży pod panem świetny koń.

Uwielbiam, kiedy jazdy zwał
Po chamskich karkach leci w cwał,
Spod kopyt pryska taki syn -
Dalej ich prać i gnać ich w dym -
To lubię i to śpiewam;
Lub gdy się zamek broni sam
I wióry z mostów, drzazgi z bram,
A mury tłum zalewa;
Do muru prze szalony szturm;
Na murze krew i pada mur.

Uwielbiam, kiedy hardy pan
Na wrogie szyki leci sam;
Koń parska, rycerz tnie za dwóch,
W drużynie dziarski rośnie duch,
Bo przykład to nie lada;
Rycerzem się zaczyna być,
Gdy można rąbać, kłuć i bić,
Co wielką radość sprawia;
A kto się boi, ten i sam
Jest prostak, tchórz i zwykły cham.

Hełm się rozrywa, oczy w słup -
Tarcza rozdarta, leci trup!
Uwielbiam! tak to musi być -
Rycerzy tłum chce prać i bić
I wielką radość czują,
Gdy trupa wlecze ranny koń,
A oni nie żałują go
I jeszcze go tratuja -
Bo lepiej zginąć zamiast żyć
I podłym niewolnikiem być.

Ach, mówię wam - nie znaczy nic
Kochać, czy jesć, czy spać, czy pić,
Kiedy usłyszę - bij, hurra!
Ze stron obydwu broń już gra,
W lesie się z koni zsiada;
Potem: Ratunku! Boże mój!
- We fosie grzęźnie straszny bój,
Gdzie z dużym mały pada.
Po boju w trupach sztorcem tkwią
Proporce umazane krwią.

Rycerze, oto zdanie me:
Zastawcie zamki, miasta, wsie
I bijcie się, to moja rada!
Walczcie, to moja rada!
Bijcie się, to moja rada!
Jamal - 2010-12-02, 01:36
:
Wiersz mojego autorstwa.

Otóż... <ekhm ekhm> Idzie to mniej więcej tak:

Serce moje otwarte na wszystko,
serce moje rozdarte samotnością,
szukam szczęścia, by było gdzieś blisko,
chce dzielić się z Tobą swoja miłością.

Wystarczy, ze umiłujesz życie swoje,
ponad wszystko co ma znaczenie,
a nawet w biedzie, miłość cie nasyci,
nie będziesz chodzić głodna, tak jak nasze dzieci.

Spróbuj choć raz,
odnaleźć sens życia,
życie go nie ma i nigdy nie miało.
Bierz to, co los zsyła na twoje
ręce, tak by życie Cie nie bolało.

Gdy krok stawiasz do przodu,
potem drugi i trzeci za nim,
nie myśl o tym co z tyłu, tylko
tym co przed Tobą się zajmij.




<Tadam>


Spać nie mogę, więc piszę.

Miecz, zimnej stali metr, nie ćwierć.
Dźwignął z ziemi, ruszył pędem, biegnie ile sił.
Ziemia drży, jak koni tempem, biegniesz ile sił.
Krzyk rozpaczy, ryk przeklęty w powietrzu się niesie.
Rozłupałeś łeb, jak dzbanek z winem, warto było biec.
Odwrócony w stronę słońca, sam pęknięty masz już łeb.
Stojąc nad twym ciałem dumny, nie wie, że za chwilę... obok twojej,
swoją będzie miał mogiłe.

Silni, mężni i odważni lecz na śmierć nie ma silnego. Weźmie Ciebie, weźmnie mnie i też weźmie jego.

Max Werner - 2011-06-29, 18:54
:
"Fraszka na smoczy apetyt."

Łowiłem raz smoka, co dziewice żarł
Chciałem mu podebrać jego wielki skarb
Wlazłem do jaskini, gdzie stary gad spał
Choć nie jestem dziewicą, ze smakiem mnie zjadł.

You Know My Name - 2011-07-04, 09:57
:
Bo smok człeka ze smakiem
zajada nie martwiąc się brakiem
hymenu czy innych dziewic przymiotów
bo, że tak wybredny to wymysł idiotów
MrSpellu - 2011-07-04, 10:17
:
A smok, możliwe, był tylko kryptogejem,
Co to ze smakiem zajadał się męskim... klejem?
Smokofetyszysta maskował swe skłonności
Gdyż takich homo, smokofaszyści, odławiają gości.
A tu się trafił gieroj piękny i młody
Pełen... wigoru i bujnej brody.

MORT - 2011-07-04, 11:23
:
Smok wybredny nie jest - prawda, Werner świadkiem,
Jednak inna prawda stoi, że, a wcale nie przypadkiem,
Smok kobietę pożreć woli, niźli capa-faceta,
Co w swej zbroi spać i srać bywa, czuć padalca z daleka.
Gdy pieczyste z niego sprawi, posmak gówna ostać może,
Lepiej więc terroru zasiać trwogę, a wtedy, "daj Boże",
Niewieściego tatara, z wianem ziół na głowie,
Uda się wymusić na mieszczańskim dworze.

Smok wybredny nie jest.
Trzeba, ruszy i starego cepa.
Lecz największy specjał? Dziewicę! Czemu?
Toć to smok nie lubi mleka!

Tak to dawniej bywało, inne przyszły czasy.
Dziewicy już nie zaznasz, smoku. Za to najesz się kiełbasy.

MrSpellu - 2011-07-05, 09:18
:
A czy nie będzie oto tak, czystym przypadkiem
że ów smok dziewice defloruje ukradkiem?
Wszak gadzina też człowiek i poruchać lubi,
acz uważam, że ta skłonność w końcu go zgubi!
Dziewic, jak zauważył waść wyżej szanowny,
niedostatek w kraju, choć wyż ciąż ponowny...

Toż dziewica znika, lecz nie zjadana
bo przez gadzinę jest rozdziewiczana.
Smoka zgubą: nie piekła odmęty!
Lecz przeskurwysyńskie wręcz alimenty!!!

Sabetha - 2011-07-05, 09:58
:
A teraz finał, Drodzy Panowie
I bez pytania każdy wam powie
Że smoka spotkał koniec żałosny
I biedak nawet nie dożył wiosny
Otóż dziewica, chociaż ponętna
Kształtna, powabna i bardzo chętna
Przywarę jedną poważną miała:
Otóż....bezprawnie smokowi dała!
Latek szesnastu nie ukończyła
I gdy się sprawa cała wykryła
Dziewicofilem smoka nazwana
Zboczeńcem, łotrem go okrzyczano!
Ksiądz go w niedzielę wyklął z ambony
Pobił dziewicy ojciec wku...rzony
Policja przyszła doń z kajdankami
Wsadziła do celi wraz z peda...złoczyńcami!
Biedny gad umarł tam ze zgryzoty
I tak rozwiązał swe ziemskie kłopoty...

MrSpellu - 2011-07-05, 10:09
:
Toż to dziw nad dziwami,
bo w królestwa prawie (o Boże!)
stoi, iż spółkować dziewica już
w wieku lat piętnastu może!

Kolega mój, będąc pewien faktu,
iż koleżanka musi mieć lat szesnaście
(do odbycia aktu) Założył się był o flaszkę.
I przerżnął... jak Max Werner fraszkę.


Bo czyż, me szlachetne Panie,
nie wpierdolił go smok na śniadanie?


I wyjaśnić muszę, by kłamu nie zadać,
że kolega pannę oralnie chciał zbadać.
No i dziewicą śliczne dziewczę nie było.
Choć mało przebiegu pod maską się kryło.

Jak będzie ku temu wena oraz chęć
(a także chwil wolnych pięć)
to opiszę ich łóżkowe dzieje.
moi mili dobrodzieje.

Sabetha - 2011-07-05, 11:57
:
Bo też i czasy to niesłychane
Nawet dziewice dziś podrabiane!
Cóż więc ma robić smok, do cholery?
Zjada, co może - korzonki, Wernery...
Jeśli zaś chodzi o Mister Spella
dziewicolubnego przyjaciela
na jego dzieje w napięciu czekamy
i bardzo chętnie je poznamy...

Max Werner - 2011-07-06, 17:19
:
"Fraszka na pozory co mylą."

Była raz księżniczka piękna jak słońce
Z wieży zwisały warkoczy jej końce
Po warkoczach tych rycerz wszedł na sam szczyt wieży
Lecz to była czarownica i już trup rycerza leży.

Beata - 2011-07-06, 19:26
:
Leży rycerz umarnięty, już nie popierduje,
giermek niedorozwinięty grobowiec szykuje.
A księżniczka splata kosy, co je ów potargał -
Już następny rycerz bieży, a jej ścierpła warga.


Edit: druga wersja:

Leży rycerz umarnięty, już nie popierduje,
giermek niedorozwinięty grobowiec szykuje.
Stąd nauka płynie ważna, czego robić nie trza -
gdy przystawiasz się do damy, to nie psuj powietrza.

makatka - 2011-07-06, 21:33
:
księżniczka w dól spoziera skrajnie załamana
no bo jak to - ratunek u stóp więzienia leży
biedna dziewoja modrym oczom swym nie wierzy
a ona, tak po prostu, bardzo chciała być kochana

w oczach cnego rycerza czarownicą się stała
jeno chłop nie pomyślał, że to damska sztuka
czarować płeć brzydką a nóż się oszuka
i do ołtarza pobieży pewny swych uczuć jak skała

smok w dzikiej radości u stóp wieży rechocze
będzie kolejna dziewica do... skonsumowania
podatek od lat piętnastu dozwolony do pobrania
niewinność ostatnim mgnieniem zamigocze

gadzina pazurzaste łapy w uciesze zaciera
nieszczęsną, zapłakaną dziewoję gwałtem bierze
ot, jak to dzikie, głodne powabów zwierzę
i do konsumpcji jej młodych wdzięków się zabiera

ot i morał panowie taki:
księżniczka łatwą jest, bo wielce miłości spragnioną
jeno z was dupy wołowe a nie alpiniści pod zbroi osłoną.
Sabetha - 2011-07-06, 22:02
:
Księżniczka skonsumowana
Patrzy na smoka skonsternowana
Tak długo czekała,
Za księcia wyjść chciała
Potwora dostała
Dała ciała!
Nie martw się, królewno
Wiemy to na pewno
Rycerze czy smoki
Wszyscy oni ZB...obiboki!
makatka - 2011-07-06, 22:21
:
wszyscy oni zboki to rzecz oczywista
bo wszak księżniczka nie może być czysta
w pornograficznych wizjach unurzana
za sukę winna służyć u swego Pana
takoż dziewoi winno być za jedno
smok czy rycerz- sedno jest sedno
i tak oto rzeczą nader oczywistą się staje
księżniczką za dnia zaś w nocy suką być pozostaje
ats - 2011-07-07, 10:32
:
wierszyk przeczytałam
trochę się pośmiałam
trochę popłakalam
lecz w końcu przestalam

fraszka M. Wernera
duszę mą rozdziera
fajna jak cholera
treść ważną zawiera ;)
You Know My Name - 2011-07-07, 10:51
:
ats napisał/a:
treść ważną zawiera
Nie szarp dziewcząt za warkocze,
bo w imadle zmiażdżą krocze
utrivv - 2011-07-07, 12:48
:
Snuje się, snuje piękna epopeja
epicka opowieść o dziewcząt kolejach
o mężnych rycerzach
o nadobnych smokach
o śmierci poezji, kochań i odkochań
Max Werner - 2011-07-07, 20:34
:
utrivv napisał/a:
o śmierci poezji
:lol:

//max
ats - 2011-07-07, 21:25
:
Uwielbiam
gdy emotki palącej używa Max Werner
choć całkiem nie wskazane jest palenie bierne ;)

Jednakże
żółtej buźce radośnie wybaczam palenie
bo wyraża sarkazm i zadowolenie ;)
Max Werner - 2011-07-07, 22:23
:
"Fraszka na fetysze."

Palili raz wiedźmę wszeteczną na stosie
Lecz ona ich proces miała mocno w nosie
Jęczała z rozkoszy gdy ją ogień trawił
Gdyż lubiła hardcore i ostre zabawy.

ats - 2011-07-07, 23:18
:
A niech mnie! M. Werner - prawdziwym poetą!...
... oby nie okazał się też egzegetą! ;)
makatka - 2011-07-08, 09:44
:
do piekła otchłani niecną wiedźmę zesłali
nie podejrzewali jak ona sobie to chwali
stanęła przy kotłach w lateks odziana
-biesy, szukam swego nowego Pana!
diabły w te pędy w jej stronę się rzuciły
każdy chciałby byc ten jedyny, jej miły
walczyc ze sobą poczęły wnet o jej wdzięki
porzucając grzesznych duszyczek udręki
tak oto w krótkim czasie wzięła pod obcasy
wszystkie, co do sztuki, rogate lowelasy

stąd i pytanie się jawi:
czy wiedźma, jak to na stosie się wydawało, masochistką była
czy też srogą sadystką co władzę nad inferno sobie wymyśliła?
Max Werner - 2011-08-15, 10:48
:
"Fraszka na ekofantasy. "

Była raz laska, rzekomo dziewica prawdziwa
Na swoje dziewictwo jednorożce wabiła
Ekolodzy myśleli, że ona im pomagała
Ale prawda była taka, że po prostu je zjadała.

utrivv - 2011-09-23, 08:19
:
Duje wiater duje pod samiutkie tatry
jak siem nie napije to se puscam wiatry
Beata - 2011-12-31, 00:00
:
Toto odpuścił, a misię wizja zalęgła. :P

Wszedłem między regały, a książek tu mrowie
I piętrzą się przede mną w kolorów powodzi,
I w stosach oszalałych, wzrok w ferii barw brodzi -
Mijam wysokie sterty, drapię się po głowie:

Co kupić? Co kartkować? Któż by mi doradził?
Rozglądam się badawczo - wokół sami obcy.
Grzebią w książkach z mieczami fantastyczni chłopcy...
Gdzie Dworkin, Twórca Wzorca, by mnie poprowadził?

Lecz zaraz! - On był tutaj, wiem to niezawodnie,
Przestawił tutaj książki, tam inne oglądał.
Jam kosiarkę na śniegu próbował łagodnie.

Zawiodła. Takoż zegar. Autobus pobłądził -
Tak się właśnie ostałem spóźnionym nieładnie -
O Losie niełaskawy, Twej odmiany żądam!
Sabetha - 2011-12-31, 10:33
:
No pięknie! Toto powinien Ci piwo postawić za wyręczenie go w twórczej pracy :mrgreen:
MrSpellu - 2011-12-31, 10:42
:
Piękne.
Trzeba będzie jakimś sonetem zapodać.
toto - 2011-12-31, 10:52
:
Nawet abba abba jest. Beato, jesteś wielka.
MrSpellu - 2011-12-31, 10:57
:
No, Beata machnęła piękny sonet szekspirowski.
Trzeba będzie odpowiedzieć jakoś, nie? :P
Beata - 2011-12-31, 11:02
:
Ty mię tu oczu nie mydl (wielka... pff... znaczy, przerośnięta, tak :> ), tylko pomóż wymyślić tytuł. Bo na "Wschodnich przestworach" stanęłam...
MrSpellu - 2011-12-31, 11:03
:
"Reduta dworkina"? :badgrin:
Sabetha - 2011-12-31, 11:10
:
Cytat:
No, Beata machnęła piękny sonet szekspirowski.


A nie włoski? //mysli

"Sklepy białostockie"? XD
toto - 2011-12-31, 11:14
:
Beata napisał/a:
wielka... pff... znaczy, przerośnięta, tak :>
Adam Małysz też jest wielki.



zmotywowany
siadam by wiersz napisać
ale nie umiem


"Rozpoznanie wzorca", tylko Gibson już ukradł --_-
MrSpellu - 2011-12-31, 11:20
:
Sabetha napisał/a:
A nie włoski?

Zawsze mi się pieprzy. Włoski oczywiście.
Szekspirowski ma 3x4 + 1x2

@

Niestety, brak weny. Dwa wersy i padłem.
Max Werner - 2012-01-20, 18:12
:
Fraszka ( o nieco przydługim tytule ) na brak higieny niektórych istot zamieszkujących światy fantasy i wynikających z tegoż braku niemiłych okoliczności.


Wylazłem raz na trolla, co na moście myto brał.
Jak się okazało, pięknie też na lirze grał.
I choć grał jak anioł to nikt go nie słuchał,
bo jak to troll - się nie mył i okropnie buchał.

Romulus - 2012-04-09, 16:28
:
Wszystkich zainteresowanych "Orgonem i...." odsyłam tutaj:
http://www.zaginiona-bibl...p=156000#156000

Mam nadzieję, że wybrałem początek odpowiednio. Tak mi się wydawało, że od ats akurat to się zaczęło, po wcześniejszych "rozgrzewkach"
Max Werner - 2012-06-03, 23:28
:
WIEDŻMI SONG

Choć chłopcze piękny, napij się
I popatrz w moje oczy
Niech napój mój wypełni cię
Twe serce zauroczy

Warzyłam nocą napój ten
Byś został mym rycerzem
Byś służył wiernie mi jak pies
Lojalnie, wiernie, szczerze

Choć chłopcze piękny, powiem ci
Co najpierw dla mnie zrobisz
Przyniesiesz z Góry Bogów głaz
I w ogień go położysz

Wykuję z głazu boski miecz
Błyszczący niczym gwiazda
Do piekła zejdziesz z mieczem tym
Przyniesiesz mi łeb diabła

Z diabelskiej czaszki zrobię hełm
Osłoni twoją głowę
Wykonuj każdy rozkaz mój
I rób to co ci powiem

Zabijesz potem smoka mi
Co siedzi w czarnej jamie
Zaufaj mi, odważnym bądź
A nic ci się nie stanie

I zabił chłopak smoka mi
Bom tak mu rozkazała
Ostatni smok na świecie żył
Jam skórę jego dostała

Ze smoczej skóry utkam płaszcz
Otulisz się nim chłopcze
Niegroźne teraz będą ci
Topory, miecze, kopie

W rogatym hełmie, z mieczem boskim
W smocze łuski odziany
Do Wiedżmiej Twierdzy pójdziesz bez troski
Rozwalisz twierdzy bramy

Tam stara w wieży siedzi wiedźma
Jak wrona w ciernistym gnieździe
Pokonasz wiedźmę, zabijesz ją
Przyniesiesz mi jej serce

Ja starej wiedźmy serce zjem
Wypowiem zaklęcie Mocy
Na szczycie najwyższej wieży mej
W czas księżycowej nocy

Jedyną wiedźmą stanę się
Co światem będzie władać
I każdy człowiek tak jak ty
Hołd mi swój będzie składać


ats - 2012-12-14, 11:52
:
ojej! :mrgreen: