[GilGalad]

Urodzony w 1979 roku w Warszawie.
Debiutował w „Fahrenheicie", następnie pojawił w „Nowej Fantastyce".
Wniósł swój drobny wkład do antologii horroru „Pokój do wynajęcia" i „Trupojad". Zebrał za te dokonania dobre i złe recenzje - tych dobrych uzbierało się odrobinę więcej. W Fabryce Słów zadebiutował w 2009 roku autorskim zbiorem opowiadań „4 pory mroku”. To wszystko wydarzyło się na przestrzeni czterech ostatnich pracowitych lat.
Po ukończeniu stołecznej uczelni w 2005 roku, gnany tolkienowską wręcz tęsknotą, wybrał dobrowolne wygnanie i ruszył na południe Polski - w stronę gór.
Obecnie przemierza Kotlinę Sandomierską.
Góry wydają się coraz bliższe.

Bibliografia:
4 Pory Mroku

Kod:

W ciemności nie widzi się własnych dłoni. Dzień w dzień pokornie zakładasz ciasny kołnierz istnienia. Przeżuwasz, trawisz, wydalasz. Pomału, niezauważalnie ślepniesz na ohydę codzienności. Ludzie wokół zżerają się nawzajem. Tym, którzy żrą najszybciej stawia się pomniki. Rzeczywistość coraz mocniej zaciska się na szyi. Debiutancki zbiór opowiadań mistrza metafory, o którym Łukasz Orbitowski napisał: Momentami, Paliński jest Kingowski po obłęd, ale jego tekst przeraża nieludzką zwyczajnością – potworność przyczajona w człowieku czasem jest przecież banalna. Zbiór zawiera 10 opowiadań: Fair play; Zapłacz, a ja cię ukoję, rzekła Śmierć; Gniazdo os; Wiele lat, wiele przyszłości temu; Trikkety -traketty -trak albo ze szczęściem nie ma żartów; Krótka ballada o przemienieniu; Judasz z krwi i kości; Pięć minut przed końcem lata; To dla Lucy Lee, choć Lucy Lee już tu z nami nie ma; Cztery pory mroku.

Bardzo dobrze zapowiadający się autor, 4 Pory Mroku, które miałem okazję czytać były naprawdę świetnym zbiorem opowiadań. Każde z nich potrafiło zaciekawić, mimo swojej prostoty i banalnych rozwiązań. Scena, w której koleś obrywa wibratorem w brzuch - zastrzeliła mnie
Z niecierpliwością czekam na dalsze jego pozycje.