[Misiel]

Robert Rankin "Nostradamus zjadł mi chomika" - debilny tytul i nienajlepsze doswiadczenia z innymi humorystycznymi pozycjami z serii Kameleon nastawily mnie pesymistycznie do tej powiesci, a tym czasem spotkala mnie bardzo mila niespodzianka. W wielu fragmentach ksiazki solidnie smiechlem, humor jest czesto absurdalny, czesto dosadny, a slabe, sztampowe zarty nie wykraczaja ilosciowo poza granice tolerancji. Do tego fabula jest bardzo mocno zakrecona, historie w historiach moga okazac sie historiami prawdziwej historii, sny jawa, jawa snem itd. Generalnie jest tu od groma chaosu, ale ma on swoj urok.

[Beata]

Ha! Bardzo się cieszę, że jeszcze ktoś tak miał (bo entuzjazmu jakoś w rodzimej części sieci nie wyczuwam). W brytyjskiej fantastyce humorystycznej stawiam pisanie Rankina na równi z Adamsowym i Pratchettowym.

[Shadowmage]

Ale chyba nie po "Dziewczynie Płaszczce...". Przecież to żenada była

[Beata]

Ach, inną książkę czytaliśmy, znaczy.

[Misiel]

Juz zamowilem sobie na allegro kolejnego Rankina - Ksiege praw ostatecznych. Plaszczki sie balem po recenzjach w blogosferze, ale skoro mowisz Beato, ze warto...

A tymczasem "Buszujacy w zbozu". Fidel mial racje.

[Tixon]

Spieszę Cię przestrzec. Beata jest jedną z nielicznych znanych mi osób, którym Płaszczka się podobała. Ja ją chciałem wyrzucić przez okno. Z pociągu.

[Fidel-F2]

Bez sensu, szkoda dobrej Beaty.

[martva]

Czytałam jakieś Rankiny i chichotałam nad nimi strasznie. Miałam wrażenie że autorowi się zdarza palić nielegalne substancje pochodzenia roślinnego. Nie pamiętam specjalnie dużo z tych książek, ale pasowało mi poczucie humoru.

[sanatok]

Płaszczka była tragicznie nie śmieszna, aż bolały zęby.

[dziki]

Nie określiłbym może Płaszczki mianem żenady, ale fakt, nie porywała Za to "Antypapież" z Kameleona, czytany już dość dawno temu, owszem, podobał się Były nawiązania do Lovecrafta

[Stary Ork]

[Beata]