[nodek]

Nie wiem czy istnieje taki temat, jezeli tak to przepraszam lecz zastanawiam sie nad "ostemplowaniem" moich ksiazek.

Z calej mojej kolekcji ksiazek jakie kupilem, jedyne uzywane to Kroniki Amberu w 10 tomach ktore kupilem na allegro z likwidacji prywatnej kolekcji.

Ksiazki posiadaja stempel na stronie tytulowej i mniej wiecej w polowie.

Okragly stempel z napisem "Ksiegozbior prywatny-Wlodzimierz XXX"

Moj ojciec ktory w ciagu swojego zycia zakupil tysiace ksiazek, ktore pare lat temu, az wstyd sie przyznac poszly na opal bo nie bylo gdzie ich trzymac bo zlikwidowaniu w naszym domu pomieszczenia zwanego u domownikow ""biblioteczka", podpisywal swoje ksiazki imieniem i nazwiskiem.

Co sadzicie o steplowaniu lub podpisywaniu ksiazek? moze sami tak oznaczacie swoje ksiazki.

Czy ksiazki straca w zwiazku z tym na wartosci rynkowej? nie mowie tu oczywiscie o tym, ze za 50 lat beda wiecej warte bo to raczej nie te czasy, ze ksiazki ktore teraz sa produkowane tak masowo beda kiedys warte grube $, tak jak teraz jest to w przypadku chociazby pierwszego wydania "Wladcy Pierscieni"

[Kalevala]

Ja swoje książki znakuję, a raczej znakowałam, bo ostatnimi czasy jakoś się zaniedbałam. Może za jakiś czas wezmę się i uzupełnię braki. Wybrałam może nie najoryginalniejszy sposób, ale zawsze to jakiś "mój" - podpisuje je swoim imieniem i nazwiskiem w tengwarze, wygląda to ładnie, zwłaszcza jak się postaram. Co prawda nie ma wartości użytkowej, to znaczy - nie powie ewentualnej osobie, której coś pożyczyłam, do kogo książka należy, ale chyba nigdy nie miałam jeszcze problemu z kimś kto miałby nie zwrócić mi książki/zapomnieć do kogo ona należała. Więc taki znaczek ma raczej znaczenie sentymentalne, po prostu dla mnie.

Jeśli chodzi o utratę wartości książki - kulkukrotnie wymieniałam się tak podpisanymi książkami i dla drugiej strony nie stanowiło to najmniejszego problemu. Może gdyby byłby to zwykły podpis, mogło by przeszkadzać, ale tak wygląda po prostu jak dziwny ornament, czasem nie do odróżnienia od zwykłego drukowanego ozdobnika na kartce:) Jednak jeśli teraz będę znakować książki, to tylko te, które na pewno zostaną ze mną, a nie tak jak kiedyś - wszystko co leci.

Gdybym miała postawić się w odwrotnej sytuacji - dla mnie także nie ma problemu, a wręcz przeciwnie. Lubię "pobazgrane" książki - oczywiście nie chodzi mi o zniszczone, ale w jakiś sposób "z historią". Znajdują się w moim posiadaniu takie, w których ktoś kiedyś wpisał cytat, narysował rysunek, a także takie, w których poprosiłam osobę od której książkę dostawałam o napisanie czegoś od siebie. Jeśli chodzi o Ex libris - bardzo przyjemnie zaskoczyło mnie, kiedy po otworzeniu zakupionych w antykwariacie "Opowiadań" Hoffmanna zobaczyłam taki na karcie tytułowej. Z tego, co mogę powiedzieć jest to linoryt albo suchoryt przedstawiający coś dziwnego, wyglądającego mi na człowieka grającego na lutni. Obok napis "Ex libris XXX". Teraz cieszę się, że wybrałam właśnie ten egzemplarz, zamiast drugiego który właściwie już miałam przy kasie:)

[ASX76]

Książka podpisana lub podstemplowana traci na wartości rynkowej.
Tego typu praktyki uważam za profanację.

[Romulus]

Nie znakuję. Nie ma takiej potrzeby. Słabe książki idą na przemiał, wymianę lub do biblioteki miejskiej. A dobre nie są pożyczane, lub pożyczane tak rzadko i wyselekcjonowanym osobom, że nie mam się co martwić, że o nich zapomnę

Nie wiem zatem, dlaczego miałbym moje "bydełko" znakować

[k]

Dawno temu podpisywałem. Nawet miałem znajomego introligatora, który mi ksiązki oprawiał. Zostało z tego jeszcze kilka sztuk. Teraz już się nie bawię, zostawiam sobie tylko te pozycje, które uważam za interesujące. Reszta, biblioteka albo piec.

[Fenris]

[ASX76]

Diametralnie inaczej rozumiemy znaczenie tego wyrazu.

[aps93]

Zawsze mozna posluzyc sie olowkiem. Sam uzywam, by oznaczyc przeczytana pozycje, bo z czasem zapominam tresc poniektorych ksiazek

[Jachu]

Niemożliwe, zgadzam się z ASX-em
Książek nie znakuje, nie podpisuję, nie stempluję. Nikomu też ich nie pożyczam, więc problemu nie ma. Nawet żona ma kategoryczny zakaz dotykania... poza ścieraniem kurzu

[k]

Pożyczanie książek to zło. Na szczęście mam je poupychane w takim miejscu, że nikogo nie kuszą (jak sobie przypomnę, ile fajnych pozycji do mnie nie wróciło ).Gorzej będzie jak wreszcie zbuduję regały,ale mam jeszcze czas.Po ostatnim sprzątaniu biblioteczki zostało dużo miejsca w szafie. Pierwszy raz mam chyba więcej książek w twardych okładkach niż w miękkich. .Podoba mi się.

[Jander]

Ja nie płaczę za straconymi książkami, może komuś przydadzą się bardziej. A mam na tyle dużo, że nie boję się pożyczać.

[Cintryjka]

Pożyczam ludziom, ktorzy na to zasługują. Jak ktoś nie odda, to więcej nie dostaje. A znakowanie to dla mnie niszczenie.

[toto]

Ja pożyczam właściwie tylko bratu i siostrze, więc problemów z zaginionymi książkami nie mam. A pisać po książkach po prostu nie lubię, więc i nie znakuję. Ale kupno książki podpisanej mi nie przeszkadza zupełnie.

[MORT]

[Jachu]

[Fidel-F2]

[Jachu]

[ASX76]

[Fidel-F2]

kurwa, ASX76, najprostsza sprawę musisz spierdolić

[Tixon]

Nie znakuję... ale gdybym miał coś do znakowania, jakąś ładną pieczątkę dajmy na to, to jak najbardziej.

W końcu to tylko książka, nie?

Biedny ASX, nie słyszał o autografach, które potrafią podnieść wartość książek

[ASX76]

[tr]

Fajny exlibris może być ozdobą książki... Nawet się kiedyś zastanawiałem czy w swoich zbiorach czegoś takiego nie zrobić, ale w końcu stwierdziłem że mi się nie chce - za dużo z tym roboty Ale może kiedyś wrócę do tego pomysłu

[Jezebel]

Nie podpisuję, ale już jakiś czas temu myślałam, czy by sobie nie sprawić klimaciarskiego exlibrisu, zaprojektowanego specjalnie dla mnie. Niestety nie udało mi się znaleźć miejsca wyrabiającego pieczątki w starym stylu, nie jakieś tam nowomodne plastikowe paskudztwa. Jak znajdę, to zrobię.

Nie trzęsę się nad książkami, nie traktuję ich jak eksponatów muzealnych. Wolę, kiedy "żyją", ludzie je czytają. Więc taka personifikacja byłaby jak najbardziej ok, w końcu to moje książki, a nie bezduszne egzemplarze świeżo zdjęte z półki.

ASX, pieprzenie straszne z tym "brakiem szacunku". Wyrazem "szacunku" jest może stawianie książek w równych rządkach, coby jeno kurz zbierały i nikomu nie służyły po jednym przeczytaniu? Smutny taki szacunek

[ASX76]

[MrSpellu]

Nie podpisuję i nie znakuję. Nie chodzi o ideologię, tylko o lenistwo. Zresztą mój plan posiadania w domu został lekko zmodyfikowany.
Teraz ciułam na warsztat modelarski

[Stary Ork]

[Jachu]

Osobiście traktuję książki normalnie, to znaczy nie z jakimś przesadnym kultem, ale też nie robię im żadnej krzywdy Nie pokreśliłbym swojej książki, nie zaginałbym okładek, zaś o profanacji zwanej "łamaniem grzbietu" w ogóle już nie wspominam, bo mnie ciarki przechodzą

Traktuję książki tak samo jak każdy inny rekwizyt, który kupuję za swoje ciężko zarobione pieniądze - czyli dbam o niego maksymalnie, jak tylko się da. Dbam o laptopa, o mp3, telefon komórkowy, samochód... Nie wiem jak inni, ale ja kupuję rzeczy użytkowe z myślą, aby służyły jak najdłużej. I tutaj książki nie powinny być wyjątkiem. Niech za 10-20 lat wyglądają jak najbardziej podobnie jak wtedy, gdy je kupiłem. Na pewno kartki zżółkną, zapewne będzie na nich widać ślady czytania, ale książka nie będzie ani pogięta, popisana, zniszczona czy rozpadająca się od celowego łamania grzbietu.

[MrSpellu]

[Jezebel]

[+1]

[Tixon]

[+1]
Bo książki podczas czytania się zużywają... zwłaszcza jak się cały czas czyta.