[Uther Doul]

Ok, dzięki. Zaryzykuję, najwyżej opchne jak nie podejdzie, żeby miejsca na półce nie marnować.

[Trojan]

Frank Herbert - Diuna

Czas nie obszedł się z Arrakis łagodnie, powrót na pustynną planetę bliższy jest "dawno, dawno temu, w odległej galaktyce..." niż do zramotkowałego SF. Z perspektywy czasu/wiedzy widać że książka nijak ma się do "science". Nawet słynny ekologizm w książce działa na "chciejstwo" i nijak ma się do wiedzy. Zbyt dużo elementów w książce trzyma się na "słowo honoru" autora, a brak im jakiegoś głębszego sensu. Choć Herbert od technologii trzymał się z dala i pod tym kątem niespecjalnie można coś zarzucać to logicznie książka trzeszczy jak budżet IVRP. Zabawnego wydźwięku nabiera religijność - mocno islamistyczna
Jednocześnie książka dość gładko wchodzi, widać że jest to ledwie wstęp do czegoś większego [dobrze pamiętam że kiedyś mówiło się że Diuna i Mesjasz były w jednej książce a dopiero wydawca rozbił to na 2 tomy?]
Dzisiaj się tak nie pisze - fabuły w książce jest spokojnie na 1500 stron, a może i wincej, i Frank dążył chyba do szybkiego zakończenia, zbyt dużo tematów po łebkach, sceny książkowe przywodzą mi na myśl spektakl teatralny - brak ciągłości między nimi.
Diuna to naprawdę świetny materiał na remake książki no i wielkie pole do popisu dla reżysera.

[m_m]

Czerwone żniwa Majki i Rusaka zamykają się w dwoch wydanych dotychczas tomach i czy w ogóle warto się za to zabierać?

[toto]

Trojan, w przedmowie do "Boga Imperatora Diuny" lub "Heretyków Diuny" Herbert pisał, że tak naprawdę pierwsze trzy książki były pisane właściwie równolegle. Nie kojarzę, żeby mówił coś o Diunie i Mesjaszu jako jednej sztucznie podzielonej książce. Raczej w takim sensie, że 3 oddzielne powieści, ale jednak pisane razem i w to akurat wierzę. Zdaje się, że po wydaniu pierwszej części jakieś poprawki do dwóch kolejnych weszły, ale nie miały wpływu na ogólny wydźwięk, jaki chciał autor uzyskać.

Nie podoba mi się zarzut zbytniej zwięzłości. Nie jestem zwolennikiem rozciągania prostej historii na 600-800 stron. "Lewa ręka ciemności", "Solaris", "Piknik na skraju drogi" to króciutkie książeczki w dzisiejszym rozumieniu. A właśnie między innymi dzięki temu są po tylu latach wciąż dobre. Nie ma przesadnego skupiania się na szczegółach świata, co, z racji osadzenia akcji w przyszłości, po 50 latach od premiery wywoływałoby uśmiech politowania. Właśnie bezsensowne pchanie szczegółów tam, gdzie jest to zbędne zabija książkę. Poznajesz historię zmyślonego imperium lepiej niż historię Polski, a za wszystkim naiwna historia miłosna skierowana do nastolatków (uwaga, hiperbola).

[Trojan]

jestem więcej jak pewien że kiedyś czytałem (zakładam że na łamach F lata '80-'90) info o tym że Diuna i Mesjasz w pierwotnej wersji były całością... ma to sens jak się człowiek przyjrzy końcówce Diuny.

Diuna z założenia nie jest prostą historią - przywołane przez Ciebie tytuły są dobre bo są dobrze napisane a nie dlatego że są krótkie. W przypadku Diuny brak owych szczegółów jest powodem słabości ksiażki (ze względu na obszerność tematyki)

[Benson]

Do tej pory raczej unikałem literatury sci-fi, z fantastyki skupiając się prawie wyłącznie na "klasycznym" fantasy. Powiedzmy, że chciałbym spróbować czegoś "w kosmosie", ale nie interesuje mnie boksowanie się z kwestiami filozoficzno-psychologicznymi. Moim ulubionym filmem S-F jest "Aliens", a serialem "Stargate Sg-1", więc jak widać, po prostu chciałbym dobrej przygody Co przypadłoby mi do gustu? Może być standalone, mogą być serie.

[Trojan]

Aldiss NonStop (krótkie)
Donaldson: "Skok w..." - choć mnie okrutnie rozczarował (długie niemożebnie)

[Fidel-F2]

Scalzi trylogia ostatnio wydana. Taylor i Bobivers. Trylogia prawdopodobieństwa Nancy Kress.
Ekspansja Coreya.

Trojan, czemu polecasz coś co cię rozczarowało?

[goldsun]

[Trojan]

[Fidel-F2]

[goldsun]

[Fidel-F2]

Pojadę teraz Trojanem. Zaproponuję cykl Kultury Banksa. Uważam, że to lipa, ale rzecz ma swoich zwolenników i w zasadzie prócz odrobiny wyobraźni i mnóstwa przygód to tam nic nie ma. Może Ci podejdzie.

[toto]

Hyperion. Nie dziękujcie. Zamykam.

[Fidel-F2]

Od biedy i Hyperion. Ale gdzieś tam w drugiej dziesiątce.

[toto]

Gateway (szczególnie 1 i 2) Pohla, jeśli jeszcze jest gdzieś dostępne.
McAuley.
Podoba mi się Luna McDonalda (akurat słucham, bo na czytanie jakoś nie mam czasu). Jego starsze książki też są dobre (choćby Chaga).
Kirinyaga Resnicka.
Cykl Hain Le Guiln.
Opowieści o pilocie Pirxie, Dzienniki Gwiazdowe (na dobry początek) Lema

Kolejność przypadkowa.

[Fidel-F2]

Kirinyaga to kosmiczne SF?

[toto]

Kirinyaga jest w kosmosie. Pora zacząć brać leki na alzheimera.

[Fidel-F2]

Ale w tym sensie to Trylogia Sienkiewicza też jest SF bo dzieje się w kosmosie na jakiejś planecie.

[toto]

Sztuczna planetoida.

[Fidel-F2]

Nie będę się spierał. Wyrażam zdanie odrębne.

[toto]

Kosmiczne sf potraktowałem szerzej niż tylko space opera.

[Trojan]

serio Kirinyaga jest w kosmosie ?
Gateway (1!) jest fenomenalne ale nie jest lekką lekturką na poziomie

Cytat:

nie interesuje mnie boksowanie się z kwestiami filozoficzno-psychologicznymi

bo jest w dużej mierze oparta na tego typu problemach
Hain to też dość dziwna propozycja


Horror Harrington - średnia militarna strzelanka w kosmosie ale w swojej kategorii podoba się.
cykl Barrayar j.w.

[toto]

No już nie przesadzaj. Gatewaya da się czytać czysto rozrywkowo. Świat Rocannona, Planeta Wygnania też można czytać rozrywkowo. To już prędzej bym się spodziewał, że spotka mnie krytyka za zarzucenie Lemem w tej kategorii, nawet biorąc pod uwagę zaproponowane tytuły.

[Trojan]

Lema zawsze warto przeczytać.

Hain takowoż stoi trochę w rozkroku (z tego co pamiętam) z ambicjami i tematyką


jak już to Człowiek+ (z Pohla)

[Stary Ork]

Trylogia księżycowa Iana McDonalda urywa pytonga.

[Benson]

Dzięki wszystkim za propozycje. Na pewno po któreś sięgnę

[bio]

Dalekie szlaki Sniegowa.

[Fidel-F2]

bio, nie popisuj się.

[xan4]

Kosmiczna trylogia Borunia i Trepki.