[Fidel-F2]

Nowa Fantastyka 3 (390) 2015 Świetny numer.

Draconitas - Anna Łagan Najsłabsza pozycja w zestawie a i tak warta polecenia. O mitologicznych demonach, które tak naprawdę są demonami w nas.
Serce kniei - Mari Ness Popularna historia opowiedziana jeszcze raz, trochę inaczej. Szybko orientujemy się o kogo chodzi choć ani razu nie pada jego imię. Świetne.
Słońce i ja - K. J. Parker O powstawaniu religii. Trochę z przymrużeniem oka, trochę na poważnie, z humorem, inteligencję i klarownym warsztatem. Po świetnych Składany nóż i Młot, autor powoli awansuje na półkę z ulubionymi. Będęwypatrywał.
Wojna Vasyla Kavalenko - Szymon Stoczek Wojnę widzimy zwykle w postaci propagandy i obrazków dziarskich/podłych wojaków. Tutaj dostajemy obrazek z punktu widzenia cywila przetrąconego wojną. Bardzo dobra rzecz. Widać mocna inspirację wydarzeniami ostatniego roku na Ukrainie.

[Fidel-F2]

Fantastyka - Wydanie Specjalne 1 (46) 2015

Bardzo nierówny numer

Człowiek, który sprzedał księżyc - Cory Doctorow Najlepsza rzecz, bardziej obyczajowa niż fantastyczna, doskonale napisana literacko, ze świetnymi postaciami, doskonale umocowanymi psychologicznie, zgrabnie skrojoną rzeczywistością i kilkoma myślami do zastanowienia. Zdecydowanie warto.
Grom prawdy z niebios - K. J. Parker Druga najlepsza rzecz. Z jednej strony typowa, z drugiej oryginalna fantasy, ładnie napisana, z prostym ale zgrabnym pomysłem. Czyta się bardzo przyjemnie.
Implant - Leszek Bigos Bliski zasięg, rozważania na temat zakresu ingerencji technologicznej w człowieka. Dość stereotypowo ale z kilkoma fajnymi pomysłami i dobrym warsztatem. Niezbyt długie, takie w sam raz. Można przeczytać z tendencją do warto.
Klątwa sów - Maria Dunkel A to zupełna pomyłka. Wszystko tu jest złe. Rzecz sprawia wrażenie wypracowania licealnego z żenującym stylem. Głupawa fabuła rodem z FR upstrzona fatalnymi dialogami. Na dodatek ktoś się pomylił i wysłał do druku plik pierwotny, przed przeprowadzeniem jakiekolwiek korekty czy redakcji. Omijać szerokim łukiem.
Ogień na przełęczy - Piotr Patykiewicz Nie przepadam za horrorem i innym dreszczykiem ale w tym przypadku muszę przyznać że to porządna, rzetelnie wykonana robota. Szczególnie na początku, powolna narracja, smaczna i nastrojowa, ozdobiona świetną kreacją mrocznej rzeczywistości wciąga czytelnika bez reszty. Partie końcowe nie są złe ale jak dla mnie przekombinowane, nerwowe, gubią pierwotną atmosferę opowiadania zmieniając się w banalny horrorek. Ale mimo wszystko polecam.

[Fidel-F2]

Fantastyka - Wydanie Specjalne 2 (47) 2015

Numer trudny do oceny dla mnie. Sporo tu rzeczy niejednoznacznych, nieoczywistych, emocjonalnych. I tak chyba powinno wyglądać Wydanie Specjalne.

Filiżanka słonych łez - Isabel Yap Nuda, a jednak coś w tym jest. Gęsto od, nie do końca dla mnie zrozumiałych, emocji, uczuć, lęków, traum.
Malowane ptaki, potrzaskane kości - Kat Howard W sumie mógłbym napisać to samo co o poprzednim opowiadaniu. Zresztą konstrukcja, narracja i fabuła bardzo podobne, jakby od jednego schematu rysowane.
Nigdy nie takie same - Polenth Blake Świat narysowany kilkoma kreskami ale bardzo umiejętnie, bohater nietuzinkowy ale fabuły za grosz nie kumam, to takie mruganie autora - no wiecie, jak to jest, przecież nie muszę mówić - chyba za mądre dla mnie.
Szary wiruje pył - Marcin Podlewski Nie powinienem oceniać chyba, bo przerwałem w połowie. Po kilku godzinach prób miałem za sobą pięć czy sześć stron i bladego pojęcia o czym autor do mnie rozmawia.
Tam, gdzie zawracają pociągi - Pasi Ilmari Jääskeläinen Bardzo ładna rzecz. Dobrze napisana, fajna fabuła, dywagacje nad paradoksami, pierwszorzędni bohaterowie, świetna psychologia. Robi wrażenie. Zdecydowanie przeczytać.
W labiryncie - Marcin Rusnak W sumie fajne, dobrze napisane, jest jakiś pomysł ale ogólna koncepcja trochę naciągana. Na pierwszy rzut oka wszystko to bardzo ładne i zgrabne i do siebie pasuje ale po zastanowieniu, pasuje nadmiernie, sztucznie i nieprawdziwie. Łykać i nie myśleć 5/6, po namyśle 4/6. Ale w sumie warto.
Większe związanie Hatecrafta - Jacek Wróbel Standardowa, humorystyczna fantasy. Ani specjalnie zła ani dobra. Ale chyba z delikatnym plusikiem.

[Fidel-F2]

Fantastyka / Nowa Fantastyka 4 (391) 2015

Numer nadzwyczaj przeciętny.

Akt - Tadeusz Michrowski Warsztat bardzo przyzwoity, koncepcja interesująca, kilka pytań do zastanowienia. Nieźle
Bo tyle możemy - Carrie Vaughn Kontakt z obcą cywilizacją. Wydawałoby się, że nic tu nowego nie da się wymyślić, a tu proszę, niespodzianka, da się. Z przymrużeniem oka, przez pryzmat słabszych stron naszej cywilizacji. Bardzo w porządku.
Cmentarny taniec pani Henderson - Carrie Cuinn Zombie z humorem i dystansem. Miał być absurd i jest absurd lecz, choć wiem że to dziwnie brzmi, raczej bez sensu. Po prostu mdło wyszło.
Dobór naturalny - Sławomir Prochocki Interesująca koncepcja (acz nie jakoś szczególnie odkrywcza) ale poza tym słabo, warsztat miejscami nieporadny, zasadniczo na granicy przyzwoitości; fabuła, postaci - słabiutko. Rzecz by pewnie zyskała przy mocnej redakcji. Można ale obowiązku nie ma.
Magia i demon Laplace'a - Tom Crosshill Jest jakiś pomysł ale zbytecznie, męcząco udziwniony; fabularnie rzecz umowna, formalnie potrzaskana i usmarkana; postaci symboliczne, wydumane. Męcząca lektura.
Północ, południe, pomiędzy - Bartłomiej Dzik Miło się czyta, zgrabne scenki, język przyjemny, finezyjny miejscami dowcip ale całość odrobinę kanciasta i koncepcja w tej formie naciągana. Rozciągnięcie tego do sporej nowelki pozwoliłoby na wygładzenie kantów, zgrabniejsze wykonanie pewnych przejść i połączeń.
Strzegący drogowskazów - Ina Goldin Jakaś taka opowieść niesamowita, gdzieś na subtelniejszym pograniczu horroru. Ani specjalnie dobra ani zła.

Czasem nachodzą mnie myśli coby wrócić do recenzowania NF, ale wtedy trafia się numer w którym mamy artykuł o świecie Marvela czy wywiad z aktorami Gry o tron. Do recenzji musiałbym je czytać, a tak, z największą przyjemnością omijam.

[You Know My Name]

Zastanawia mnie jak można zrecenzować wywiad. Dureń pytał a idiota odpowiadał czy może na odwrót

[Fidel-F2]

To tak jak z opowiadaniem. Dureń pisze a idiota czyta. A czasem na odwrót.

Fantastyka / Nowa Fantastyka 5 (392) 2015

Bilans zysków i strat - Peter Watts Typowy styl Wattsa, bardziej intelektualny niż, literacki. Opowieść przyzwoita acz ewidentnie pretekstowa dla myśli i rozważań. Podobało się.
Księżycowy chłód - Sunny Moraine Nie trafiło do mnie, może zła chwila, ale zupełnie mi nie podeszło. Można by to odczytać jako przeżycia stratowanego psychicznie dziecka ale jakieś takie niewiadomopoco to jest. Opowieści w tym jako takiej nie ma, raczej impresjonistyczne wrażenie.
O tym, jak markiz odzyskał swój płaszcz - Neil Gaiman Nie czytałem wcześniej Gaimana, i jeśli to jest jego typowa próbka to nie będę próbował więcej. Surrealizm jako narzędzie akceptuję i lubię, surrealizm dla surrealizmu to tylko maskowanie pustki, na dłuższą metę nudzi. Na plus trzeba policzyć pojedyncze zdania, akapity czy scenki, z bardzo ładnym klimatem i zgrabnością. Raczej z trudem dotrwałem do końca.
Świadectwo istnienia - Istvan Vizvary Rzecz bardzo podobna do opowiadania Wattsa i równie dobra. Fabuła raczej pretekstowa ale podziwiam umiejętność intelektualnego sięgnięcia w przyszłość. I to nawet nie w jednym aspekcie a kilku. I na dodatek całość doskonale ze sobą współgra, mocując się wzajemnie w prawdopodobieństwie. Koncepcja rozwoju społeczeństwa w kontekście rozwoju sieci, mediów społecznościowych i zmian prawnych zasługuje na najwyższe uznanie. I Istvan ewidentnie wygrywa z Wattsem na polu warsztatu literackiego.
Wiedźma - Barbara Pławska Ładnie napisana opowiastka, czytałem z przyjemnością.
Wizgun - Jacek Komuda Świetnie skonstruowany świat, konsekwentnie i interesująco. Sama opowieść nie wyróżnia się ani na plus ani na minus.

Większość pierwszej części publicystycznej do kosza.

[Fidel-F2]

Fantastyka / Nowa Fantastyka 6 (393) 2015

Numer bez ekstremów, niemal idealnie średni.

Ciśnienie - Jeff G. Carlson Trylogia ryfterów nasuwa się nieodparcie. Poza tym rzecz napisana dobrze i z sensowną koncepcją fabularną. 4/6
Dzban wody - Ursula K. Le Guin W zasadzie nie wiem o co w tym chodziło ale czytało mi się bardzo miło. W związku z tym opowiadaniem, nachalnie dobija się słowo 'naturalność'. Nie wiem jak go zastosować ale napisałem bo takie zrobiło na mnie wrażenie. 4/6
Dzieci Moriabe - Paolo Bacigalupi A tu odwrotnie. Jest dramat, koncept i przesłanie, obserwacja a nawet ocena moralna ludzkości i artystyczny wysiłek. I nic. Męczyłem się przy tym krótkim opowiadaniu może nie jakoś okrutnie, ale męczyłem. I jakoś tak napisane, że w ogóle mnie nie obeszło. Jak dla mnie 3/6
Nałóg pośmiertny - Jacek Łosak Bardzo przyjemna miniaturka. Niby klocki znane, ale tak poskładane, że mi odrobinę pogrzebały w środku. 4,5/6
Overkill - Dominik Sokołowski Napisane sprawnie, i się czyta, ale poza tym wtórne do bólu i bez specjalnego pomysłu. Jako wypełniacz do zaakceptowania, ale pod szyldem "Nowe Perspektywy"? W żadnym razie. 2,5/6
Parch - Piotr Patykiewicz Dobrze, plastycznie, sugestywnie napisane. Świat przedstawiony po prostu widzimy. Podana historia zgrabna, z jakimś pomysłem, bohaterowie mają charaktery i charakterki. I zachęca do powieści umieszczonej w tym samym uniwersum. Tzn, trochę zachęca, a trochę nie. W czym problem? Jako ogólne wrażenie zachęca, ale szczegóły mi zgrzytają. Od trzystu lat świat jest pokryty, lodem, śniegiem i mrozem. Jest ciężko. Ale w tym świecie wino dostępne jest na lewo i prawo. Skąd? Od trzystu lat nie wyrosło ani źdźbło trawy ale popularnym jadłem jest baranina a na popitkę kumys. Skąd? Po lasach (!?!) pełno zwierzyny i drapieżników na nie polujących. W opuszczonej ruderze, pełno koców, tylko brać. Skąd? I jak na początku lektury powziąłem twarde postanowienie kupienia książki, tak teraz już mi przeszło. Ale jeszcze pomyślę. Za ogólne wrażenie 4/6

Publicystyka w podobnie średniej tonacji, osobiście najbardziej ucieszył mnie artykuł o kinie post-apo. O kilku rzeczach nie wiedziałem.

[Fidel-F2]

Fantastyka / Nowa Fantastyka 7 (394) 2015

Finis - Janusz Cyran Opowiadanie którego głównym bohaterem jest świat przyszłości, ekstrapolowany na podstawie mniej lub bardziej zaznaczających się dziś tendencji społeczno-politycznych. Mocarstwowość Rosji, przesunięcie środka ciężkość światowych interesów w stronę Azji, Kierunki migracyjne, ekspansja islamu, itp, itd. Autor bardzo zgrabnie to wszystko splótł i umieścił w tym świecie niezbyt skomplikowaną, po części pretekstową historyjkę. Całość opowiedziana zgrabnie, ładnym językiem. Interesujące. 4,5/6
Spotkanie w tunelach: Opowieść z postapokaliptycznej aglomeracji - Bartek Biedrzycki Jedyna zaleta to w miarę bezbolesny język. Reszta aspektów żenująco słaba, fabuły brak (gość traci przytomność i przenosi się w czasie w przyszłość, gada o pierdołach z kilkoma ludźmi i znów traci przytomność i wraca w swoje czasy, koniec) , postacie drętwe, tło/świat standardowo standardowy - post-apo w tunelach. Aż się chce płakać. 2/6
Jeden - Nancy Kress Świetnie napisane, dobry pomysł, fabuła jak się należy i tylko zakończenie za cukierkowate jak dla mnie. Czyta się połykając akapity i całe strony. Polecam. 5/6

Publicystyka bez ekstremów. No dobra, recenzja nowego Mad Maxa, autorstwa J. Rzymowskiego mocno mnie ubawiła. Ocena 6/6 i określenie tego filmu kamieniem milowym kinematografii wprawiły mnie w lekki szok. Ostatni Mad Max to głupawy film bez fabuły, którego zaletą jest tylko ładny obrazek, na dodatek nudny, bo przez dwie godziny powtarza się kilka tych samych scen. W recenzji nie wspomniano, że fabularnie w całości zerżniętny z Rango (kilka scen niemal skopiowanych 1:1), z tym, że skrajnie uproszczony.

[Fidel-F2]

Czas Fantastyki 1 (41) 2015 Zachęcający przybliżacz prozy Adam Przechrzty, do tej pory czytałem tylko rzeczy w czasopismach, a teraz czuje się zachęcony. Poza tym kilka całkiem porządnych tekstów i trzy żenady. Pierwsza to krótka wypowiedź Jęczmyka. Gdybym nie wiedział kto to jest, to po tym tekście obstawiałbym bezmyślnego prymitywa. Już kilka lat temu ktoś, przyjaciel najlepiej jakiś, powinien mu wytłumaczyć, że pora zejść ze sceny. Bo dziś też już pora ale ostateczna. Ci co drukują mu teraz teksty, robią mu krzywdę. Druga żenada to Parowski (też chyba właśnie pora na emeryturę) i jego tekst nad grobem Edmunda Wnuka-Lipińskiego. Parowski ostatnimi czasy został agitatorem politycznym więc i tu się nie powstrzymał, przy okazji obrażając nieboszczyka. No ale to typowe PiSowskie zachowanie na cmentarzach. A trzecia żenada to komiks. Nie mam pojęcia po co publikować tak prymitywny debilizm. Ergo, zupełnie przyzwoity numer.

[adamo0]

Czuję się oszukany październikowym numerem Nowej Fantastyki. Tak szumnie zapowiadane nowe opowiadanie Teda Chianga i wielki nadruk na okładce sugerował coś większego niż półtorej strony.

[Fidel-F2]

Fantastyka - Wydanie Specjalne 3 (48) 2015

Drobina serca - Grzegorz Gajek Mieszanka fantasy, steampunku i Sherlocka Holmesa. Kryminał odrobinę podobny do tych które swego czasu pisała Ela Graf, bez specjalnych eksperymentów, ładnie napisane, czyta się przyjemnie.
Dzieło mojego życia - Maciej Król, Paweł Król Ledwie dotrwałem do końca, zresztą ostatnie strony bardzie przeglądałem niż czytałem. Flaki z olejem.
Jubileusz - Karl Schroeder Wydumana rzeczywistość ale klimat dość przyjemny, historyjka taka sobie. Całość w sumie ok.
Łaska Suwerena - Marek Żelkowski Podobnie jak wyżej, prosta historia, pomieszanie fantasy i sf. Czyta się, ale żadne odkrycie.
Nie obiecuj - Rachel Halpern Typowo kobieca literatura. Emocje, relacje, itp. W porządku.
Rybka w butelce - Thomas Olde Heuvelt Lekko abstrakcyjne, metaforyczne opowiadanie. Przemyślane. Dobra rzecz.
Składany Pekin - Hao Jingfang Ludzkie społeczeństwo zorganizowane trochę na podobieństwo owadzich. Trochę uproszczonej/naiwnej ekonomii, trochę oryginalnego konceptu, i kawałek przyzwoitej opowieści. Dobra rzecz.
Wieczny powrót - Rękopis odnaleziony w górnym biegu Oksusu - Adam Podlewski Rzecz utrzymana w stylu opowieści o XIX-wiecznych odkrywcach nieznanych lądów. Sympatyczne.

Numer bez katastrof. Oprócz słabego opowiadania bliźniaków, reszta satysfakcjonująca, momentami nawet bardzo.

[Fidel-F2]

Fantastyka / Nowa Fantastyka 8 (395) 2015

Białe konopne rękawy - Ken Liu Rzetelne ale ten posthumanizm już chyba zaczyna mnie męczyć, coraz mniej w tym oryginalności. Nie wzruszyło
Bóg Miasta - Paweł Paliński Chybione odniesienie do mitologii chrześcijańskiej, poza tym w porządku acz znów opowiadanie które w sumie czytałem już kilka razy a sama fabuła jakoś nie porywa.
Fragmenty biografii Juliana Prince'a - Jake Kerr Oryginalna forma, pomysł niegłupi, na minus nadmierny schematyzm koncepcji.
Jason Zerrillo to straszny kutas - Robert Shearman Fajna demitologizacja, zabawa intelektualna. Sympatyczne.
Krypty NeoAzji - Marcin Staszak Przekombinowane. Autor skupił się na budowie świata, fabuła leży i kwiczy. Poza tym warsztat do poprawki.
Ogród walk - Marcin Luściński Przeciętniak. Ortografy walą po oczach.
Wędrówka Ziemi - Michael Swanwick Dobrze się zaczyna i marnie kończy. Jest jakiś pomysł ale mocno niedopracowany. Robota na chybcika, pod tezę.

Publicystyka ok.

[Fidel-F2]

Nowa Fantastyka 9 (396) 2015

Numer wyjątkowo słaby literacko.


Ukojeniec - Marcin Podlewski Przerost formy nad treścią. Samej opowieści jest tu ze dwa akapity, reszta to gnębienie chomika, duszy granie, męczenie buły i wyżymanie ściery. Omijać szeroki łukiem. Redaktor Cetnarowski pisze 'cymesik'. Ubawiłem się setnie. 1/6
Dwa groszki z jednego strąka - Aleksandra Buczek-Stachowska Dość standardowa opowieść fantasy w treści i w formie. Plus czuć kobiece pióro. Lektura nie boli ale i nie zachwyca. 3,5/6
Klątwa G. - Kazimierz Kyrcz (Junior) Żarcik bez większego sensu i logiki. 2,5/6
Misje atomowe - Michael Andre-Driussi Historia alternatywna pomieszana z umysłem pomyleńca czyli ostrzeżenie przed bronią atomową. Niechby i było. 3,5/6
Przewodnik po owocach wyspy Hawai'i - Alaya Dawn Johnson Opowiadanie zasadniczo bez fabuły, opiera się na duszy i emocjach. Jest totalnie beznamiętne, nudne i nijakie. Autorka opisuje fontanny emocji które kompletnie mnie nie obchodziły. 2/6
Stojąca kobieta - Yasutaka Tsutsui Opowieść z lekką dozą absurdu. Przyjemna, nierewelacyjna. 3,5/6

W publicystyce Wielgosz, Kosik, Watts na plus. Tradycyjnie do łez bawią recenzje pani Kułakowskiej.

[Tixon]

[Fidel-F2]

Są do dupy

[Jachu]

Tix - dyskutuj z takim argumentem

[Fidel-F2]

Rzymowski czasem plecie trzy po trzy ale bywa, że powie coś z sensem. Kułakowska jednakowoż, klękajcie narody.

[Fidel-F2]

Smokopolitan 2 (2) 2015 Ktoś, gdzieś dał za darmo. Literatura to kilka średnich szortów i jakiś fragment Majki, którego z powodu tej fragmentaryczności nie przeczytałem (zresztą całość gdzieś już była drukowana kilka lat wcześniej). Publicystyka strasznie amatorska, im dalej tym szybciej przebiegałem wzrokiem. Ubawiły mnie przypisy. Redakcja uznała za stosowne tłumaczyć czytelnikom co znaczą takie pojęcia jak purytanizm, leitmotiv, arbitralny czy bohater bajroniczny.

Okrutnie gamoniwate wydawnictwo.

[Tixon]

[Fidel-F2]

W jaki sposób doszedłeś to takich wniosków?

[Tixon]

Ponieważ w książkach dla gimnazjalistów, licealistów te trudne słówka są podkreślone i mają zaraz z boku definicje podane.

[Shadowmage]

Co to gimnazjum?

Ogólnie zgodzę się z Fidelem, że w piśmie mającym aspiracje do bycia literackim (a tak wnioskuję z rozmów z twórcami zinu) tłumaczenie co trudniejszych znaczeń to strzał w stopę. Nawet jeśli trafi na nie ten przysłowiowy gimnazjalista, to jeśli ma potrzebę, to sprawdzi. A reszta raczej się przy tym uśmieje.

[Fidel-F2]

Tixon, we wstępniaku rednacz informuje, że naczelną ideą przyświecającą twórcom pisma jest idea "fani dla fanów". Z twojego rozumowania wynika, że fanem fantastyki może być jedynie nieogarnięty nastolatek. Myślę, że gdzieś popełniłeś błąd w owym rozumowaniu.

[Shadowmage]

Wiesz, w tym macza palce Toudi

[Fidel-F2]

faktycznie, jest w stopce, ale jako niefunkcyjny współpracownik, niemniej siła osobowości mogła zrobić swoje

[toto]

A tak z ręką na sercu, kto z was jeszcze czyta Nową Fantastykę? Ja przez jakieś 2 lata kupowałem jeszcze siłą rozpędu, ale czytałem tylko pojedyncze opowiadania i publicystykę też na sztuki. Od roku (może już i dłużej) kupuję tylko wybrane numery, ostatnio dla Dukaja. Ogółem publicystyka wydawała mi się skierowana właśnie raczej do nastolatków i nastolatków starszych. I mnie to nie dziwi, że nowe pismo jest do tej samej grupy skierowane.

[Fidel-F2]

Ja czytam NF. Różnie bywa ale trafiają się fajne rzeczy. Bywa też, że numer jest całkiem dziadowski. Publicystykę wybiórczo, omijam wszelkie marvele, mangi, startreki czy podobne klopsy. Czytam monografie literackie, naukowe teksty Wielgosza, felietony. Do recenzji nie przywiązuję wagi.

Nie wiem czy Smokopolitan jest skierowany do młodego czytelnika. Moim zdaniem po prostu jest robiony przez amatorów więc wychodzi amatorka. Braki w warsztacie, braki w wiedzy, braki w talentach.

[Tixon]

[Fidel-F2]

z Twojej wypowiedzi

[MadMill]