[You Know My Name]

Nie ma swojego tematu, wróć, nie miał.

Ted Kosmatka , jeden z moich literackich bogów.

Przeczytałem Śmiercionautów, Proroka z Flores, Sztukę Alchemi, Słowa na N, Bożą Maszynerię i wreszcie Prorocze światło.
Po pierwszym z nich, przeczytawszy, że to jego debiut, zastanawiałem się czy można taki tekst przeskoczyć. Tekst mało może odkrywczy, ale w Śmiercionautach nie to CO tylko JAK jest ważne (-Kocham Cię, John - mówię i zastanawiam się, od jak dawna jest to prawda). Następne dwa teksty, mimo, że były dobre zdawały się to potwierdzać. Boża Maszyneria dała jednak nadzieję i finalnie Prorocze światło pokonało moje obawy.
Śmiercinautów z Bożą Maszynerią i Proroczym światłem łączy IMO świetne połączenie elementu science z człowiekiem. Prorocze światło mnie zmiażdżyło, zaorało resztki i posypało ugór radioaktywnymi popiołami. Ile w tym nauki nie wiem, nie wiem czy istnieje popularnonaukowa literatura tycząca załamania funkcji falowej, naukowej się nie tykam, bo rzygałbym zuą matematyką po przeczytaniu 10% wstępu, ale sposób oddania emocji ludzkich, ich problemów jest dla mnie wzorcem. Podobny, świetny tekst popełnił Chiang (Dzielenie przez zero), ale daleko mu jednak do wrażenia, które wywarł na mnie Kosmatka.[/i]

[toto]

Fragment The Games - powieści Teda Kosmatki. Premiera w USA 13 marca.

[You Know My Name]

Skończyłem Najrzadszy kolor w przyrodzie Kosmatki i chcę więcej. WIĘCEJ!!!
Historyjka niby prosta, niby nic takiego, ale napisana w sposób, który nie pozwala się od niej oderwać. Mistrz.

[Ł]

A przypomniało mi się że miałem Ci powiedzieć - przeczytałem śmiercionautów i dupy mi nie urwało. Ale faktycznie mocno ok.

[You Know My Name]

Mówiłeś, mówiłeś. Myślę, że jego proza nie będzie Cię porywać. Po prostu nie ma w nim zagadek, jest tylko niesamowowicie sugestywnie opowiedziana historia. Tylko, ale nie znam wielu, którzy potrafiliby popełnić tyle świetnych krótkich form (inna rzecz, że za wielu obcych opek nie czytuję). Chianga już IMO przeskoczył i nie widzę, żeby zwalniał.

E:
Dodam tylko, że Najrzadszy... nie jest w żadnym razie fantastyką.