[Elektra]

[Tigana]

[ASX76]

Gdzieżbym śmiał jeździć po twórcach... Mój kucyk mechaniczny stoi spokojnie w stajni i nie jest przeze mnie w ogóle dosiadany.

Od każdej normy bywają wyjątki, a w tym konkretnym przypadku tylko jeden. A to z tego względu, że jako nieco bardziej doświadczony i krytyczny czytelnik, posiadam pewną wiedzę, która pozwala mi na ferowanie wyroków we wcześniejszym stadium.

Wielokrotnie o tym pisałem, ale skoro sytuacja tego wymaga, powtórzę raz jeszcze: nie wszystkie książki autorów publikujących w FS nadają się na przemiał.
Zarzuca mi się generalizowanie, a, jak widać, "przygania kocioł garnkowi".

Poza tym powiedzmy sobie szczerze - Grzędowicz bije na głowę (jak nie więcej) całą rzeszę innych "tfurców" z FS. Można powiedzieć, że wśród powszechnej "fabrycznej" tandety lśni jak diament. Proszę więc nie czynić znaku równości między ocenianiem jego, a pozostałymi (vide - kwestia WARSZTATU PISARSKIEGO!!!).

[Tigana]

[ASX76]

Powyższą wypowiedź można zakwalifikować jako spam.

Nie tyle skromność, ile pewność siebie wynikająca z długich i namiętnych lat czytania.
Im człek bardziej doświadczony, tym wybredniejszy się staje. Ewolucja gustów, mój panie.

Ja tam, zamiast bronić niepodległości (której i tak już nie mamy), skupiłbym się w pierwszej kolejności na przeżyciu. Aż takim dubeltowym frajerem to nie jestem, żeby robić za mięso armatnie, tudzież lotnicze.

Nic nie stoi w sprzeczności. Odnosisz niejako mylne wrażenie, Tigana-san.

[AM]

[wob001]

Jako, że temat został odświeżony, poczytałem trochę poprzednich postów i pod ich wpływem spróbowałem przypomnieć sobie jak to u mnie wygląda w temacie - czytać do końca czy nie? czytać kilka na raz czy jedną? itp.

Bez budowania filozofii, argumentowania i oceny co jest lepsze wyszło mi, że:
- czytam tylko i wyłącznie jedną książkę na raz,
- czytam książkę do końca bez względu na trudności (wyłączam super-niski poziom - ocena subiektywna, zdarza się raz na kilkaset książek),
- czytam tylko w domu, w komfortowych warunkach fizycznych i psychicznych (żadnych środków lokomocji, parków itp.),
- czytam tylko książki papierowe:), 90% to nowe egzemplarze, zero bibliotek, znikoma ilość pożyczanych pozycji,
- bardzo dbam o czytaną książkę, bez względu na pochodzenie,
- jeśli książka wyjątkowo mi pasuje, potrafię dawkować sobie niewielkie ilości codziennie przez kilka tygodni, żeby nie skończyć za szybko:)
- po zakończeniu książki bardzo często przez kilka dni "trawię" i wychodzę powoli z klimatu, nie zaczynam przez ten czas żadnej nowej,
- nieczęsto czytam po raz kolejny, zwykle po kilku lub kilkunastu latach i tylko te, które na mnie zrobiły szczególne wrażenie (jednym z wyjątków jest Erikson - wracam do niego znacznie częściej),
- większość książek odsprzedaję po przeczytaniu, zostawiam sobie tylko wyjątkowe lub autorów, których mam większość/całość bibliografii.

Brzmi trochę chorobowo ale tak to wygląda:)

[wred]

Ja czytam od początku do końca. Nie przypominam sobie, żebym coś odpuszczał (wyjątkiem są ostatnie tomy Diuny - tutaj już mój próg tolerancji poległ - ale może kiedyś do tego wrócę). Stąd też ostrożnie podchodzę do nowości i nieznanych mi autorów. Dużo większa szansa jest że sięgnę po kolejną książkę sprawdzonego już autora, niż po coś całkiem nieznanego.

Bardzo często wracam do już przeczytanych książek i czytam je na nowo. Czasami mogę zaobserwować zmiany i własny rozwój po tym jak inaczej odbieram książkę w stosunku do kilku lat wstecz. Czasami to bardzo zaskakujące doświadczenie. Do ulubionych mogę wracać co rok, albo kilka lat (jest tego troszkę - mam gdzieś z +/- 500 książek - a wracam do sporej części z nich - praktycznie cały LEM, Zelazny, opowiadania ASa, sporo starej dobrej sf no i sporo innego rodzaju literatury). Mam też takie zboczenie, że lubię książki posiadać a jak już ktoś mi się spodoba to staram się mieć całość jego twórczości - co niestety jest odrobinę kosztowne

[Nabu Nezzar]

Przeważnie czytam książki do od początku do końca, aczkolwiek zdarzyło się kilka tytułów, których do tej pory nie ukończyłem lub do których wracałem po pewnej przerwie. Na szczęście było ich, jak już zaznaczyłem, bardzo mało. W końcu książka ma mi sprawiać przyjemność a cóż za przyjemność jest w męczeniu się i mozolnym parciu naprzód? Dlatego też bardzo starannie wybieram przyszłe lektury aby takich wpadek było jak najmniej. Jeśli już jednak jakaś się zdarzy to daję szansę przez pierwsze 100, góra 200 stron i jeśli nie nastąpi poprawa to książka wędruje na półkę na czas nieokreślony.

[Beata]

Zgadzam się ze wszystkimi i nie zgadzam. Jednocześnie.
Bo to wszystko zależy. Od mojego nastroju, od stopnia zmęczenia, od klasy Autora (że tak strywializuję), od wymagań, jakie stawiam Autorowi... Czysty relatywizm, jednym slowem. Choć jedna zasada pozostaje niezmienna - jeśli warsztat Autora jest coś nie teges... trudno, przyznaję się do porażki i odkładam na tzw. kupę do antykwariatu.

A w ogóle to czytam wiele książek parę razy. Na ogół pierwsze czytanie to tylko poszukiwanie akcji - ostatnio coraz rzadsze, bo coraz częściej wymagam nie tylko akcji. Potem, po jakimś czasie, czytam drugi raz, już powoli. I szukam wtedy w książce "smaczków" - różnistych analogii, aluzyjek, smakuję zabawę słowem... wsiąkam w klimat.

Ale najgorzej jest, jeśli coś mi się "po drodze" skojarzy i zaczyna natrętnie uwierać - wtedy po prostu muszę przerwać lekturę, odszukać stosowną książkę i się ponapawać jakimś fragmentem... czasem takich "skoków w bok" mam kilka. Miałam tak przy lekturze cyklu o Honor Harrington: przy drugim czytaniu musiałam sięgnąć po Hornblowera i po różne źródełka historyczne, dotyczace opisów kampanii wojennych.

[Romulus]

Nie porzucam lektury przed dotarciem do końca. Nigdy. co nie znaczy, że czytam od deski do deski. Jeśli nie dam rady się przekonać do danej powieści to zaczynam ją kartkować, aby choć ogólnie zorientować się o co chodzi i jak się kończy. Tak jest ze wszystkimi "dziełami" Goodkinda, Brooksa, Webbera, Flinta, Ringo i całej tej - w gruncie rzeczy dla mnie - anonimowej bandy pisarczyków fantastycznych, których nie da się czytać bez wicia się z bólu lub wbijania sobie zardzewiałych widelców w oko.

[Retiarius]

Ostatnio mam problem z przeczytaniem książki do końca. Zaczynam, docieram nawet do połowy, ale nie kończe bo : nie mam czasu, zmienił mi się nastrój i nie mam ochoty na lekturę tej książki, zainteresowała mnie inna pozycja. Mam już prawie 2 tuziny takich książek do przeczytania.

[Talerz]

Ja staram się każdą książkę (jeśli już zacząłem) doczytać do końca. Czasem utwór wciąga mnie trochę później (tak było w wypadku "Kiedy Bóg zasypia" Dębskiego), a czasem katuję się lekturą bo nie lubię czegoś zaczynać i nie kończyć. Nie wiedzieć czemu, Pratchett strasznie mnie nudzi, mimo że z własnej nieprzymuszonej woli kupiłem 3 jego książki. Myślałem że uda mi się do niego przekonać. Może kiedyś

[Elektra]

[słownik poprawnej polszczyzny on]

[Talerz]

Słuchając wybitnie zachęcających opinii na temat książek Terry'ego chciałem spróbować. No ale skoro mi nie podeszło to trudno...

[Lady_Aribeth]

Już dawno stwierdziłam, że czytam zbyt wolno, by pozwalać sobie na doczytywanie do końca książek, które mi się najzwyczajniej w świecie nie podobają, bądź męczą podczas lektury. Dlatego odłożyłam i już nigdy nie wróciłam do np. "Najstarszego" Paoliniego.
Natomiast, jeśli książka akurat mi nie podchodzi przez mój podły nastrój, lub ochotę na coś innego, to po prostu ją odkładam na bliżej nieokreślony czas - ale w końcu do niej wracam i w 90% przypadków, po skończeniu czytania, jestem zachwycona (tak było np. z "Ogrodami księżyca" Eriksona).
Aha, no i nigdy nie zdarzyło mi się odłożyć na później jakiejś książki RASa. Po takiej przerwie mogłoby przyjść opamiętanie i już w życiu bym do niej nie wróciła... xD Dżisas, jak ja nienawidzę RASa, za to co mi zrobił XDDD.

[Procella]

Kiedyś zawsze kończyłam książki. Po pewnym czasie doszłam jednak do wniosku, że i tak nie ma szans nawet na przeczytanie wszystkich dobrych książek, po co więc czytac marne i miec na te dobre jeszcze mniej czasu?

[Tyraela]

[Elektra]

[Procella]

Kobieca intuicja

No cóż, jeżeli czytam dla przyjemności, niech mi to faktycznie sprawia przyjemnośc. Przeważnie jednak książka, która ma się "rozkręcic", ma w sobie coś tyakiego, co każe mi się jej trzymac albo do niej wracac.

[wob001]

Dla mnie błędne jest założenie, które mówi, ze nie mogę kończyć książek, które mnie nie biorą (czyt. słabe) bo nie mam czasu na te lepsze. Nie ma szans na przeczytanie wszystkich dobrych, nie ma czasu, nie ma potrzeby.
Jeśli faktycznie tak by się podchodziło to należy w pierwszym rzędzie przeczytać klasykę i .... już nie starczy czasu na nic innego:)

Moim zdaniem, jeśli człowiek sie za coś bierze, to powinien to porządnie zrobić od poczatku do końca. I to zarówno budowanie domu, jak i czytanie książek, jak i pisanie postów. Albo nie brać się za to.
Dla mnie to właśnie szkoda czasu na partactwo, na "przelecenie po łebkach", na rzucenie w połowie. To jest rzeczywiście strata. Dokończenie tego co się zaczęło nie jest marnowaniem czasu. Oczywiscie, trzeba wiedzieć co jest celem.

Zła / słaba / nie podobajaca się książka też może czegoś nauczyć. A tego, że trzeba rozważniej wybierać, albo tego, żeby nie ufać reklamie / recenzji itp.
Skończ, wyciągnij wnioski i weź się za kolejną - lepszą;)

[Jander]

Czasem trzeba wiedzieć kiedy odpuścić
Zmuszanie się do czytania jednej książki na raz aż do ostatniej strony skończyłoby się u mnie całkowitym zaniechaniem czytania. Dlatego utrzymuję kompromis, czytam kilka książek na raz, a gdy do jakiejś książki bardzo rzadko wracam to ją odkładam z założeniem, że może kiedyś do niej wrócę. Np. obecnie do Welinu wróciłem i się porządnie wciągnąłem, a do Wieków Światła wróciłem i odłożyłem z powrotem.
Czytanie ma mi sprawiać przyjemność - czy to intelektualną czy to czysto rozrywkową.
A co do kupowania w ciemno książek autora, którego się nie zna - idę na intuicję i akurat najczęściej nie odpowiadają mi książki autorów, których już znam.
pozdrawiam

[Nabu Nezzar]

[wob001]

[batou]

Jeśli zdarzyło mi się w ogóle nie dokończyć jakiejś książki dlatego, że kompletnie mnie nie porwała to w tej chwili nie mogę sobie tytułu przypomnieć. Pamiętam, że kilka lat temu przerwałem po kilkudziesięciu stronach Tęczę grawitacji Pynchona, ale wtedy jakoś czułem, że to za wcześnie i myślę, że teraz spokojnie bym to skończył. Czytam do końca z podobnych motywacji jak wob001. Większą stratą czasu jest dla mnie niekończenie książek niż rzucanie w połowie. Poza tym akurat literatura to dla mnie takie coś czego poznać, ocenić nie można na zasadzie liźnięcia kawałka.
Raczej selekcjonuję dokładnie to co czytam, ale i tak mnóstwo gniotów w życiu przeczytałem. Zdecydowanie najbardziej męczyłem się z Ziemkiewiczem i jego Pieprzonym losem kataryniarza, a i to skończyłem

[Kamila]

Ostatnio staram się czytać rozpoczęte książki do końca- może dlatego, że podobnie jak batou, czytam wyselekcjonowane przeze mnie lub polecone przez kogoś o w miarę zbliżonym guście książki, które chcę znać lub wyrobić sobie na ich temat opinię.
Zdarza mi się czytać kilka książek na raz, jeśli ta, która zaczęłam, okazuje się nudna.
A tak naprawdę po kilku- kilkudziesięciu stronach nie da się książki ocenić.
( Chyba, że to szkolna lektura )

[elTadziko]

Wszystkie książki, które zaczynam, staram się kończyć. Wyjątkiem tu mogą być lektury, których przerabiamy tylko fragmenty - wtedy już nie staram się na siłę przeczytać więcej niż mi każą
Na szczęście mam taką sytuację, że wszystkie książki, które czytam, mniej lub bardziej przypadają mi do gustu, więc nie muszę się zbytnio męczyć z kończeniem. Po prostu przed kupnem każdej książki sprawdzam opinie na Katedrze, Esensji, Biblionetce, więc mam bardzo dobre źródła dotyczące jakości książki

Przypomniało mi się - jednej książki nie skończyłem - "Shadowrun: Znajdź własną drogę". Ale to ma dwie przyczyny. Po pierwsze: jak zaczynałem to czytać, to byłem za młody A po drugie: jest to trzeci tom, a dwóch wcześniejszych nie czytałem i nie mogłem się połapać

[Jachu]

Dobrą radę dał Stephen King w "Sercach Atlantydów" - żeby dać każdej książce szansę i przeczytać 10%. Jeżeli po tej ilości książka wciągnie to super, jeśli nie - to bez wyrzutów sumienia można ją odłożyć. Te 10% procent to choćby przez zwykły szacunek dla pracy autora, by książkę napisać

Dla mnie obecnie czytanie jest wyłącznie przyjemnością, więc nie muszę się zmuszać do czytania czegoś, co ktoś mi narzuca (lektury). Szkoda mi czasu na mało interesujące książki, tylko w imię zasady, że jak się coś zaczęło, to trzeba skończyć. W związku z tym, po przeczytaniu około 100 stron podejmuję decyzję czy czytać dalej. Jeśli mi się nie podoba, to odkładam i tyle Zaś co do czytania jednocześnie kilku pozycji, to raczej nie praktykuję takich zachowań. Jeżeli już mi się zdarza coś takiego, to tylko wtedy, gdy czytam sobie powieść (lub książkę naukową) i jednocześnie jakiś zbiór felietonów, które można czytać dla złapania oddechu np. w toalecie

[Shadowmage]

[Jachu]