[Tixon]

Tak, z uwagi na płaszczyznę, którą podałaś, masz rację. Ale - każda książka w tym wypadku będzie miała takową.
A teraz druga strona medalu, czyli płaszczyzna którą ja podałem - już nie zyski, a potencjalne zagrożenia.

[Procella]

Pewnie, że każda. Cała zabawa polega na tym, że Pottera czytają, a innych rzeczy nie. Czyli, z tego punktu widzenia, Potter jest pozyteczny.

[You Know My Name]

Tixon, jezeli mlode ktosie nie siegna po Pottera to myslisz, ze latwiej im przyjdzie szarpnac sie na Solaris Lema??
Zreszta pojecie plytkosci i glebi jest wzgledne. Dla mlodszych ksiazkouzytkownikow porwanie sie na Dialogi Lema byloby prawdopodobnie rowne tortutom, po ktorych na dluzej zagoscilby przed Cartoon Network a nie inna ksiazka.

[Tixon]

[BG]

http://puklerz.pl/artykul,publicystyka,id515.htm - ciekawy artykuł o HP, zwłaszcza siódmym tomie. (nie muszę chyba pisać, że spoilerowy) Prezentuje ciekaw spostrzeżenia i IMHO nietypowe spojrzenie na serię.

[You Know My Name]

[Beata]

[You Know My Name]

[BG]

[Beata]

Nazwałam przytoczoną przez Ciebie opinię nadinterpretacją, dlatego, że autorka tejże dopatruje się w książkach pani Rowling tego, czego tam nie ma. Oczywiście, każdy ma prawo do własnych opinii - i autorka tego "felietoniku" również - ale trafność tychże opinii, to już inna broszka. Według mnie, podkreślam: według mnie, autorka ma polityczne klapki na oczach i dokładnie tyle samo racji, co ci, którzy kiedyś twierdzili, że "Władca Pierścieni" jest alegorią II wojny światowej.

[You Know My Name]

[Regissa]

Dzięki za ten tekst, dawno się tak nie ubawiłam

Problem w tym, że w taki sposób można zawsze udowodnić, że krowa jest żyrafą... Zaangażowanie światopoglądowe autorki tego artykułu przesłania jej fragmenty nie pasujące do układanki, a w taki sposób nie da się napisać rzetelnej analizy dzieła. Zatem jest to bardzo ciekawa lektura dla socjologa/psychologa: wpływ światopoglądu na umiejętność czytania ze zrozumieniem

[Procella]

Zamiast komentarza dorzucę inny tekst tej samej autorki:
http://puklerz.pl/artykul,wiersz_bialy,id200.htm

[BG]

[Procella]

Bardzo obficie w takim razie prowokuje - nie wiem, czy komuś by się tak chciało. A jeżeli tak - to ten tekst, który wkleiłeś, też jest prowokacją

Już dawno zapoznznałam się z jej tekstami i wszystkie są dość podobne.

[Tifa Lockhart]

Hmmm. J jeszcze 2 lata temu byłam wielką fanka HP. Ale to się zmieniło. Jak byłam w podstawówce to każdy to czytał i wgl. A w gimnazjum jak doszłam do wielu ciekawych książek , to on się taki dziecinny wydał. Teraz to taki już nudny. Ale nie rozumiem jak to sie może podobać 30 letnim ludziom .To jest lektura najwyżej do 20 .I nie chodzi tu o przesłanie. Tu chodzi o styl napisania . ;D

[Dabliu]

Styl napisania (sic!) jest całkiem w porządku, widziałem bardziej infantylne przypadki książek teoretycznie dla dorosłych. A podobają się, bo zgredy lubią wracać do dzieciństwa. Tego zmitologizowanego, romantycznego, fajnego po prostu.

[MadMill]

A ja do dziś wspominam bardzo miło lekturę 6 pierwszych tomów HP. Do dziś darzę autorkę sympatią, jedną książkę tom 6. czytałem nawet w oryginale, bo się doczekać nie mogłem polskiej premiery, a to jeszcze nie tak dawno było. Przez ostatnią nie przebrnąłem, ale to wina mnie samego i eksperymentowania z tłumaczeniami... potem mi Magiel opowiedział co się stało w końcówce, ale mam dobrą lecz krótką pamięć i pewnie też 7. tom wreszcie przeczytam.

[Sabetha]

[ViNona;)]

Ja także darzę tą książkę sentymentem,czasy gimnazjum i lekkiego życia Ogólnie podobała mi się cała seria Chociaż nie powiem,tak jak każdy uważam,że od 5 części się sypie...szkoda,że autorka, wg mnie robi z Harry'ego nieporadnego w życiu dzieciaka ,który nie potrafi sobie sam poradzić,chociaż z drugiej strony to jest fajne,bo pokazuje wagę przyjaźni w naszym życiu

[Wilga]

Ostatni tom podobał mi się chyba najmniej - strasznie to wszystko zawiłe. Mimo to przeczytałam z przyjemnością.
Tifa chodzi o to że niektórzy praktycznie nie wyrastają z książek to co im się podobało od powiedzmy 4 lub piątej klasy podstawówki podoba już się całe życie. I myślę że nie chodzi o to że się nie rozwijają, tylko potrafią dostosować do różnego poziomu

[Rapsodia]

No to ja nie jestem każdy bo dla mnie cała seria jest spójna, przemyślana i trzyma poziom. Nie będę się rozwodzić. Jako osoba nieprzyzwoicie sentymentalna bardzo lubię wracać do Harry'ego. To ważna książka mojego dzieciństwa. Pierwszy tom, dostałam na 11. urodziny. Kto czytał, ten wie, że w "HP i kamień filozoficzny" także Harry ma 11. lat. I tak dorastaliśmy sobie razem - Harry i ja. Czytałam też mnóstwo innych rzeczy ale do tej serii zawsze będę miała wiele hmmm...czułości. To, że została tak skomercjalizowana to już inna sprawa, ale wedug mnie to naprawdę dobra literatura dziecięca.

Ostatnio w pociagu przeczytałam nową, no nie wiem czy tę cieniutką książeczkę można nazwać powieścią, Rowling mianowicie "Baśnie Barda Beedl'a". Autorka przeznaczyła całkowity koszt ze sprzedaży na fundację charytatywną. Kto czyał "HP i Insygnia Śmierci" ten powinien pamiętać, że rzeczona książeczka jest bardzo istotna dla fabuły. Jest to jakby zbiór Baśni Andersena czy braci Grimm ale dla dzieci wychowujących się w rodzinach czarodziejów. Baśnie jak baśnie są dosyć tendencyjne. Jedna mi się bardziej spodobała - "Włochate serce czarodzieja" . Ogólnie polecam, miła lektura a już tym bardziej polecam do czytania dzieciom.

[Saika]

Trzeba oddać Rowling to, co jej się należy:
- Stworzyła spójną fabułę
- Jest oczytana (Odnajdywanie mitologiczych "smaczków" to połowa przyjemności z lektury)
- Nie przynudza, a niektóre ze scen są świetne. Od rozdziału "Bitwa o Hogwart" nie można się oderawać od "Insygniów(...)"
- Dynamicznie zmienia charakter poszczególnych części, co oddaje rozwój bohatera. Stąd coraz mroczniejsza tonacja.

To owszem, jest literacki hamburger- ale bardzo smaczny hamburger.

[Black]

Saika, lubię cię. Bardzo miło mi się z tobą nie zgadza :D

Fanem HP byłem gdzieś tak od samego początku wielkiego "boomu" na tą książkę, jakieś 9 lat temu (trochę mnie teraz przeraża, że to było tak dawno temu). Pierwszą część pochłonąłem w dwa dni, na drugą wystarczyło osiem godzin. Wciągało, naprawdę wciągało. Bo, trzeba przyznać, Rowling pisała ciekawie, intrygująco, miała pomysł na fabułę. W drugiej części było zawarte to, co mi się do tej pory zresztą bardzo podoba - klimat, tajemnica, coś nieznanego. Jakieś niewypowiedziane niebezpieczeństwo, nikt nie wie o co do końca chodzi, robi się ciężka, mroczna atmosfera, a potem dosyć zaskakujące zakończenie. To samo doszło w części trzeciej, a kulminację znalazło w części czwartej - mojej ulubionej.
Potem przestało mi się tak podobać, trochę wyrosłem, a przede wszystkim przeczytałem część piątą. Zawodziła, ostro zawodziła. Fabuła nie była już jakaś specjalnie wymyślna, poza tym zagrożenie było już znane, bu, zły czarodziej wrócił i tak dalej. W dodatku zakończenie zawodziło i to bardzo. Do tej pory punkty kulminacyjne były zaskakujące, wciągające i niosły za sobą nową świeżość. W piątej się załamałem, gdy dowiedziałem się, że wielki plan Voldemorta opierał się na znalezieniu kulki, która - O NIESPODZIANKO! - mówiła, że albo Voldemort albo Harry muszą zginąć. Szok, zaskoczenie, zawał serca murowany. Potem było już tylko gorzej, Rowling chyba straciła pomysły na fabułę i zaczęła to maskować mordowaniem ulubionych bohaterów czytelników, pamiętam jak Insygnia Śmierci reklamowano tym, iż "autorka ma zamiar uśmiercić kilka postaci!". Szóstka była jeszcze gorsza. Że niby mroczna? Że atmosfera grozy? Gdzie? Widać to przegapiłem między rozdziałami, w których Harry albo któryś z jego kumpli całują się z dziewczynami i są w sobie tak bardzo zakochani. A w tle wymuszony wątek z horkrusami i jakieś takie dziwne plany Malfoya, które tak naprawdę nikogo nie obchodzą, owocując wymuszoną i jakąś tak na siłę wciśniętą sceną śmierci I Tak Wiadomo Kogo, Bo To Chyba Jedyna Warta Wspomnienia Rzecz W Tej Książce. Nie sądziłem, że będzie gorzej. Szóstą część jeszcze kupiłem, siódmej już nie. I dobrze. Przeczytałem ją tylko raz, ale mi to wystarczyło, książka była całkiem ciekawa, ale już kompletnie nie ten poziom, fabułę starano się gmatwać na siłę, Rowling robiła odwołania do wszystkich części z sagi, których już nie pamiętałem, kompletnie zepsuła postać Snape'a i przede wszystkim napisała ostatni rozdział. Ostatni rozdział był tak suitaśny, że na jego widok wymiotowałem tęczą. Doprawdy, liczyłem na to, że zakończenie będzie... może nie "bardziej oryginalne", ale "mniej debilne". Szkoda.
Podsumowałbym, ale nie mam czasu. Harry'ego Pottera bardzo lubię do czwartej części. Potem coś poszło bardzo nie tak.

[Saika]

Wiesz co? HP 4 to też mój ulubiony tom. Ale fabułę prowadziła konsekwentnie. Mimo to, owszem, niektóre rozwiązania mi nie pasowały- zakończenie było tak skopane, jak to tylko być może. Żal.

[beldin]

H.P. przeczytałem wszystkie tomy i to nie musiałem nic kombinować bo kupiłem dla córki Pomimo pewnej niechęci i dystansu do dzieł typowo komercyjnych muszę przyznać, że przeczytałem z przyjemnością i nie żałowałem, a ponieważ dawno wyrosłem z wieku dziecięcego czy też młodzieżowego stwierdzam, iż HP nie tylko dla dzieci.

[iselor]

Mankamentem Rowling jest to że pisze bardzo nierówno. Jeden tom - świetny, następny - nudne flaki.

[Saika]

Podaj konkretne przypadki. Który tom miałby być taki strasznie beznadziejny? Dla mnie "Komnata tajemnic" była słabsza od, dajmy na to, "Więźnia z Azkabanu", a "Zakon Feniksa" był prawie tak dobry jak "Czara ognia"- ale aż tak ostro to bym tej tezy nie stawiała...

[dream92]

Ja lubię te książki, nie mogę określić tego inaczej. Pierwsze dwie części przeczytałem w wieku 9 lat, a takiemu kurduplowi łatwo można było zaimponować główny bohater to taki miły, koleżeński gostek, walczy bohatersko ze złem i wygrywa rzecz jasna <ironia>
Każdy kolejny tom jest lepszy od poprzedniego. Fabuła jest przemyślana i bardzo dobrze skonstruowana. Harry nie został przedstawiony jako doskonały osobnik; często zachowuje się bezmyślnie i "głupio". Nie wiem, co on by zrobił bez przyjaciół Jednak nie można mu odmówić odwagi. W gruncie rzeczy życie swoich przyjaciół przedkładał nad swoje, skoro z własnej woli udał się do Zakazanego Lasu wiedząc, że nie wyjdzie z niego żywy. Postacie Snape'a i Dumbledore'a zostały skonstruowane po mistrzowsku, chylę czoła.

Co mi przeszkadza:
1. kupa zapożyczeń
2. "zaskakujące" zakończenie 5. i 7. tomu
3. telenowelowy styl /momentami/ i okropny epilog 7. tomu. Oglądałem kiedyś film dokumentalny, w którym Rowling wyznała, że już napisała zakończenie, z którego będzie się można dowiedzieć o dalszych losach bohaterów. Myślałem, że będzie to dotyczyło również postaci drugoplanowych i epizodycznych, a w sumie nie dowiedzieliśmy się nic ponad to, czego sami byśmy się domyślili.
4. parę drobnych błędów, nieistotnych dla fabuły. Po prostu byłem zdziwiony, że w tak zagmatwanej sieci zależności między bohaterami i zdarzeniami autorka nie popełniła niekonsekwencji w ważnych szczegółach, ale walnęła kilka naprawdę głupich błędów, np.
- dlaczego Angelina Johnson i Cedric Diggory mogli wziąć udział w Turnieju Trójmagicznym a Fred z George'em nie mogli, choć byli w tym samym wieku /16/?
- dlaczego Harry był zdziwiony widokiem testrali na początku 5. tomu? Powinien je zobaczyć już pod koniec 4. tomu: jest wyraźnie napisane, że Ron poprosił Kruma o autograf, gdy oczekiwali na powozy
- i dlaczego pod koniec 2. części nie zostało w ogóle o powozach wspomniane? Z tekstu wynika, jakby stacja Hogsmeade była tuż obok Hogwartu po co więc ta akcja z powozami i łódkami?
- a w "Księciu Półkrwi" nie ma ani słowa o diademie, nawet we fragmencie,w którym Harry ukrywa podręcznik w Pokoju Życzeń. Jeśli dobrze pamiętam, Harry oznaczył miejsce ukrycia książki kapeluszem. /proszę mnie poprawić, jeśli w tym miejscu się pomyliłem/
To tylko niektóre. Wydaje mi się, jakby szczegóły mniej istotnych wątków nie zostały określone z góry.

Na Wiki przedstawione są późniejsze losy głównych postaci, chyba Rowling ujawniła je w wywiadach.

[Kennedy]